Onze laatste liverecensie.
Onze laatste albumrecensie.
Ons laatste interview.
Onze laatste video.
Kent u The Wonder Years nog, die prachtige tv-serie met Fred Savage als puber Kevin Arnold? Vast wel. Na het intro van The Rocking Chair Years van Day At The Fair denk ik terug aan de vaak herkenbare en af en toe lichtelijk overdreven problemen van Kevin en zijn vriendinnetje Winnie Cooper. Laten die nu precies de inspiratiebron zijn geweest voor dit schijfje.
De emorock van dit viertal doet qua sfeer af en toe puberaal aan, maar is toch volwassener dan op het eerste gehoor lijkt. Net als Kevin Arnold destijds in de serie: een opgroeiende puber die situaties in zijn leven af en toe beter weet in te schatten dan je aanvankelijk zou denken. Maar die ook voor de nodige verrassingen kwam te staan.
Aan The Rocking Chair Years lijkt alles te kloppen, ondanks het gegeven dat emorock een term is geworden die je tegenwoordig eerder doet braken dan een gat in de lucht springen. Op de een of andere manier hebben frontman Chris Barker en consorten een album in elkaar weten te steken dat zo onweerstaanbaar lekker klinkt, dat het qua niveau zo boven het gros van de recente emo-releases uitsteekt. ‘Coda’ is een van de tracks waarop je als puber zo verliefd zou worden, ‘This Is Why We Don’t Have Nice Things’ een ballad van formaat om stiekem te draaien als je je op je kamer terugtrekt en ‘Monday Morning’ de gelegenheid om tijdens het schoolbal te schuifelen met het meisje waarop je heimelijk een oogje hebt.
Als The Wonder Years anno 2005 opnieuw uitgezonden zou worden, zou The Rocking Chair Years de ideale soundtrack vormen. Soms zou je willen dat je weer puber was.
http://www.kindamuzik.net/recensie/day-at-the-fair/the-rocking-chair-years/9986/
Meer Day At The Fair op KindaMuzik: http://www.kindamuzik.net/artiest/day-at-the-fair
Deel dit artikel: