http://www.kindamuzik.net
ernaast
Onze laatste liverecensie.
Onze laatste albumrecensie.
Ons laatste interview.
Onze laatste video.
David Sylvian | Died in the Wool: Manafon Variations
Fascinerende en mooie zoektocht naar onontgonnen gebieden.
CD, Samadhi Sound
Tekst: Bas Ickenroth
Publicatiedatum: 05 september 2011
Had hij die toevoeging Manafon Variations er maar niet bij gezet. David Sylvian - de new romantic van Japan die geleidelijk aan is geëvolueerd tot een hoogst eigenzinnige avant-gardist - doet zichzelf tekort door aan te geven dat het om een verbouwing van zijn voorgaande album zou gaan. Behalve dat het te snel als tussendoortje zou kunnen worden beschouwd, klopt het feitelijk ook nauwelijks: maar vijf van de twaalf nummers kennen overlap, en die vijf zijn dusdanig veranderd dat het compleet nieuwe liedjes zijn geworden.
Nu ja, aan liedjes doet de hedendaagse Sylvian eigenlijk nauwelijks meer. Sinds Blemish (2003) richt hij zich op soundscapes, vrije improvisaties en glitch. Structuurloze geluidssculpturen, vaak opgezet door mensen als Christian Fennesz en Jan Bang, waar de meester dan zelf met zijn omfloerste stem overheen zingt. Het contrast tussen kille muziek en warme stem - vaak vooraan in de mix gezet - maakt het geheel soms erg abstract en moeilijk toegankelijk. Zeker Manafon (2009) bleek pittige kost om aan gehecht te raken door de vervreemdende zanglijnen en het totale gebrek aan ritme.
Op Died in the Wool: Manafon Variations laat Sylvian zich weer iets meer richting herkenbare patronen drijven, hoewel het nog steeds een moeilijk toegankelijk werkstuk is. Het strijkensemble van Dai Fujikura voegt dissonante neoklassiek toe, hetgeen wonderwel goed past bij Sylvians stem. Ook de andere samenwerkingen, met onder meer Arve Henriksen, de al genoemde Fennesz en Bang, Erik Honoré en John Butcher, klinken wat aardser en prettiger dan de ijzig koude, nauwelijks beklijvende (want geen referenties oproepende) geluidskunst van Manafon. Het is daarom dat Died in the Wool: Manafon Variations een mooier en makkelijker album te noemen is dan zijn voorganger - hoewel de warme troostplaten Secrets of the Beehive en Dead Bees on a Cake nog steeds mijlenver verwijderd zijn.
Hoe dan ook, Sylvian blijft een van de meest eigenzinnige artiesten in de hedendaagse muziek, iemand die zichzelf en zijn luisteraars continu blijft uitdagen om naar gebieden te gaan die nauwelijks ontgonnen zijn. Uitermate fascinerend en, nog veel belangrijker, machtig mooi.
http://www.kindamuzik.net/recensie/david-sylvian/died-in-the-wool-manafon-variations/22031/
Meer David Sylvian op KindaMuzik: http://www.kindamuzik.net/artiest/david-sylvian
Deel dit artikel: