Onze laatste liverecensie.
Onze laatste albumrecensie.
Ons laatste interview.
Onze laatste video.
Dat zowat de hele filmminnende gemeenschap David Lynch als een meester in visueel surrealisme bestempelt, heeft de cineast vooral te danken aan tegendraadse parels zoals Eraserhead, Blue Velvet, Mulholland Drive en de imposante serie Twin Peaks: niet-lineaire verhaallijnen worden voorzien van pakkende beelden en een onverwachte soundtrack die de sfeer nog eens extra benadrukt. De muziek in zijn films is meestal van de hand van huiscomponist Angelo Badalamenti, maar ook Rammstein verwierf via een bijdrage aan Lost Highway eeuwige roem.
David Lynch componeert zelf ook muziek. 'In Heaven' sierde Eraserhead, hij schreef enkele soundtracks en introduceerde Julee Cruise op de set. Met Crazy Clown Time levert hij zijn solodebuut als muzikant, waarbij hij wordt bijgestaan door Dean Hurley. Het resultaat doet aan zijn films denken. Lynch roept een bevreemdende sfeer op die Crazy Clown Time als een mysterieuze waas bedekt.
Aan Trans Am refererende vocoders, een gastbijdrage van Karen O, vreemdsoortige blues en stemvervormingen vormen de ruggengraat van Crazy Clown Time. Lynch creëert een muzikaal parallel universum waarbij schijnbaar bekende melodieën steeds meer intrigeren en de luisteraar meesleuren. Het gejaagde titelnummer kaapt met glans de bonus weg als een nummer dat je weerom benieuwd maakt naar nieuwe creaties van het filmisch genie dat Lynch is.
Door de associaties met de sfeer die het cinematografisch oeuvre van Lynch oproept, is Crazy Clown Time een pakkende plaat die de toets met het visuele werk kan doorstaan. Toch roept de release vooral herinneringen op en doet hij uitkijken naar nieuw filmwerk van Lynch. Inland Empire is immers weeral vijf jaar oud.
http://www.kindamuzik.net/recensie/david-lynch/crazy-clown-time/22395/
Meer David Lynch op KindaMuzik: http://www.kindamuzik.net/artiest/david-lynch
Deel dit artikel: