Onze laatste liverecensie.
Onze laatste albumrecensie.
Ons laatste interview.
Onze laatste video.
Nee, hé. Zul je net zien: zit Van Halen in een succesvolle toer met Sammy Hagar, is er nog die andere zanger. Je weet wel, David Lee Roth. De twee oude zangers hadden een tijdje terug nog een show waarin ze gezamenlijk optraden. Leuk voor de verstokte Van Halen-fans. Maar ineens is er die lokroep van Eddie. En weg was Sammy.
Tsja, dan ben je ineens Remi. Gaat alle aandacht wéér uit naar je oude werkgever. David Lee Roth heeft daarom dit Diamond Dave als levensteken uitgebracht, opdat wij hem niet zullen vergeten. Wel, als je borsthaar cool hebt gemaakt – waarvoor nog mijn dank, Dave - hoef je je daar als zanger geen zorgen om te maken. Toch draait hier nu een plaat in m’n speler waarvan je gerust kan stellen dat het geen levensteken is, maar een schreeuw om hulp.
Niet dat Roth het zelf door heeft, want daarvoor klinkt Diamond Dave té onbezorgd en vrolijk. Mislukte covers van Jimi Hendrix, The Doors en The Beatles die het laatste beetje profiel van zijn stem afschuren. Samen met nog wat bluesy eigen nummers die zich met geen mogelijkheid kunnen meten met het oude werk van Eddie van Halen. Alles wordt futloos, saai en irritant op een té leuk bedoelde manier gebracht. Slapstick op cd, maar de maker weet het niet. En de luisteraar staat het schaamrood op de kaken. Ik begin weer op te kijken tegen het ouder worden.
http://www.kindamuzik.net/recensie/david-lee-roth/diamond-dave/8321/
Meer David Lee Roth op KindaMuzik: http://www.kindamuzik.net/artiest/david-lee-roth
Deel dit artikel: