Onze laatste liverecensie.
Onze laatste albumrecensie.
Ons laatste interview.
Onze laatste video.
38 perfecte minuten, dat is niet veel tijd voor de opkomst en ondergang van een uitzonderlijk figuur. Toch krijgt het door David Bowie gecreëerde personage Ziggy Stardust op The Rise and Fall of Ziggy Stardust (1972) geen minuut langer om een blijvende indruk achter te laten. Bowie bedacht zijn alter ego Ziggy nadat hij het poppy Hunky Dory had afgerond, en was daarbij onder meer geïnspireerd door de rock-'n-roller Vince Taylor, die in de jaren zestig onder invloed van drank en drugs begon te geloven dat hij een soort god was. Kameleon Bowie trok voor zijn transformatie tot Ziggy zijn strakste pakje aan, verfde zijn piekhaar rood en rekruteerde gitarist en pianist Mick Ronson, basgitarist Trover Bolder en drummer Mick Woodmansey als zijn band The Spiders from Mars. Het zou een mooie ruimtereis worden.
The Rise and Fall of... vertelt het verhaal van het rockende marsmannetje Ziggy, dat naar aarde komt om de laatste vijf jaar nog wat hoop te brengen. Dat gaat natuurlijk niet volledig volgens plan: hij wordt een ster, slaat door, zet zichzelf op een veel te hoog voetstuk en sterft uiteindelijk lekker dramatisch op het podium, ten overstaan van zijn fans. Denk nog even terug aan Vince Taylor en je weet dat het bizarre verhaal eigenlijk helemaal zo vreemd nog niet is. De naam Ziggy kan inmiddels, meer dan vijftig jaar na de doorbraak van rock-'n-roll, vervangen worden door tientallen voormalige helden. Behalve dat marsmannetjesgedeelte natuurlijk, al valt daar ook over te discussiëren.
Het verhaal van Ziggy wordt hier verteld in het meest glitterende glamrockjasje dat Bowie ooit presenteerde, een jasje dat trouwens ook al zo goed paste bij Electric Warrior (1971) van T. Rex en het door Bowie en Mick Ronson geproduceerde Transformer (1972) van Lou Reed. The Rise and Fall... is Bowies meest swingende plaat ooit en kent een belangrijke rol voor Mick Ronson, die het album naar hogere sferen brengt met zijn galmende gitaarpartijen. Tegelijkertijd zorgen de strijkerarrangementen van Bowie ervoor dat de plaat nooit afstandelijk klinkt; The Rise and Fall... is een enorm meeslepend album, zoals dat hoort bij zo'n toch wel treurig verhaal. Na 38 minuten zit er niets anders op dan dit buitenaards goede album van Bowie nog eens op te zetten. To infinity and beyond.
http://www.kindamuzik.net/recensie/david-bowie/the-rise-and-fall-of-ziggy-stardust-and-the-spiders-from-mars/23662/
Meer David Bowie op KindaMuzik: http://www.kindamuzik.net/artiest/david-bowie
Deel dit artikel: