Onze laatste liverecensie.
Onze laatste albumrecensie.
Ons laatste interview.
Onze laatste video.
Zelden is de reputatie van een album zo gevestigd op basis van één plaatkant. De B-kant van Low telt vier lange tracks, bedoeld als soundtrack bij de film The Man Who Fell to Earth. 'Warszawa' is geïnspireerd door een bezoek van Bowie aan de Poolse hoofdstad en kwam met behulp van visionair Brian Eno tot stand. Het klinkt ruim 35 jaar later nog altijd uiterst deprimerend, maar de andere drie tracks zijn evenmin hoopgevend. De titels zijn al even veelzeggend: 'Weeping Wall' of 'Subterraneans'.
Die duisterheid komt extra hard aan na de songs op de A-kant te hebben gehoord: dit is niet zomaar geschifte, tegendraadse popmuziek, dit is proto-new wave. Luister het ultrakorte 'Breaking Glass' er maar op na, of 'Be My Wife', dat aanvankelijk doet denken aan vintage Bowie - voor zover daar sprake van kan zijn - maar de luisteraar op het verkeerde been zet met een discobeat. 'A New Career in a New Town' klinkt als muziek uit een spaghettiwestern met een drummachine. Soms is het niet eens duidelijk wat je hoort. Is het een minimoog of zijn het vervormde blazers die op de achtergrond van 'Always Crashing in the Same Car' klinken?
In de basis zijn dit nog liedjes; de langste track duurt amper langer dan de kortste track van de B-kant. En de songs zijn zelfs catchy: de riff van de instrumentale albumopener 'Speed of Life' neurie je na één keer luisteren mee, evenals die van 'Sound and Vision', de klassieker die elk jaar braaf (en terecht) voorbijkomt in de bovenste helft van de Top 2000.
Ondanks dat Low gezien wordt als het album van Bowie en Eno, componeerde laatstgenoemde daadwerkelijk enkel aan 'Warszawa' mee. Toch is zijn invloed en vooral die van krautrockbands als Neu! en Can duidelijk hoorbaar. Geen wonder dat het album geldt als de opener van Bowies Berlijn Trilogie, ook al is Low opgenomen in het Franse Château d'Hérouville, de plaats waar ook Pink Floyd, Elton John en T. Rex begin jaren zeventig kind aan huis zijn; Bowie nam er al eerder Pin Ups op.
Op Low begint een ontdekkingstocht in de wereld van de krautrock die de muzikale kameleon verder zou voortzetten op de twee volgende albums: Heroes en Lodger. Werd Low indertijd weggezet als een matig Bowie-album, tegenwoordig geldt het als een klassieker en een hoogtepunt in het oeuvre. Het album is voor zowel Howard Devoto van de Buzzcocks als Gary Numan van grote invloed gebleken: een merkwaardige combinatie. Low is met recht buitenaardse muziek.
http://www.kindamuzik.net/recensie/david-bowie/low-2586/23674/
Meer David Bowie op KindaMuzik: http://www.kindamuzik.net/artiest/david-bowie
Deel dit artikel: