Onze laatste liverecensie.
Onze laatste albumrecensie.
Ons laatste interview.
Onze laatste video.
De prijs voor de mooiste albumtitel kan Daniel Norgren alvast bijschrijven. Mooier dan Horrifying Death Eating Blood Spider ga je ze dit jaar niet meer tegenkomen. Als je zo'n titel weet te verzinnen ben je vanzelfsprekend zo gek als deur en in dit geval is dat alleen maar leuk. Norgrens prettig gestoorde kijk op blues is zeer aanstekelijk.
Norgren - een blonde heikneuter uit de Zweedse bossen - bewandelt met zijn rauwe, stampende blues dezelfde weg als types als Johnny Dowd en Tom Waits. Bij tijden vooroorlogs aandoende muziek wordt dreigend en rafelig gebracht. Netjes en volgens de conventies spelen is daarbij niet aan de orde. Horrifying Death Eating Blood Spider piept en kraakt aan alle kanten, met blikkerige gitaren, scheurende mondharmonica's en veel gegrom en gerochel.
Bij momenten pakt die elementaire aanpak geniaal uit. Het zinderende 'Nr.1 Nr.2 Nr.3' is een traag voortzwalkend nummer, dat bestaat uit een doodeenvoudig gitaarriedeltje en dwingende drums. Prijsnummer 'Blind' doet sterk denken aan Tom Waits in een droeve bui, met Norgrens stem die uit zijn tenen lijkt te komen. Ook als de Zweed zijn gekte de vrije loop laat blijft het leuk, al vraag je je bij het horen van rare fluitjes en kwetterende vogeltjes wel af hoe lang deze Zweed al niet onder de mensen is geweest.
Norgren - die bijna elk instrument zelf inspeelde - beweegt zich op de dunne grens die gekte en genialiteit van elkaar scheidt. Het levert een knappe, gevarieerde bluesplaat op die verwachtingen die je van die prachtige titel krijgt op mooie wijze inlost.
http://www.kindamuzik.net/recensie/daniel-norgren/horrifying-death-eating-blood-spider/20888/
Meer Daniel Norgren op KindaMuzik: http://www.kindamuzik.net/artiest/daniel-norgren
Deel dit artikel: