http://www.kindamuzik.net

ernaast

Onze laatste liverecensie.

Meindert Talma in De Amer.

Onze laatste albumrecensie.

M.I.A. weet wat ze wil.

Ons laatste interview.

Sin Ropas: scheuten en zwarte turf.

Onze laatste video.

Colin Benders: het geluk van de modulaire synthesizer.

Dan Bern | Breathe

Nieuwe Dylan keert terug naar zijn roots.
CD, Messenger

Tekst: Maurice Dielemans

Publicatiedatum: 23 december 2006

Al sinds zijn titelloze debuut uit 1997 gaat Dan Bern door het leven als de nieuwe Dylan. Een stuk of vijf albums verder is er op zijn nieuwe plaat Breathe nauwelijks sprake van een andere situatie. Alleen al die snerpende mondharmonica en nasale stem in de voortreffelijke opener ‘Trudy’ zijn hiervan bewijs.

Wat tevens opvalt is dat de hoes veel wegheeft van Dylans beruchte plaat Self Portrait. Toch is het duidelijk dat Dan Bern soms even iets anders doet, zoals op zijn vorige plaat Fleeting Days, die veel meer rockte als Bruce Springsteen en Warren Zevon.

Wie heel eerlijk is, moet toegeven dat Dan Bern op zijn best is als hij in de huid kruipt van de jonge Dylan, zonder al teveel macho-uitspattingen en geforceerde pogingen om vooral anders te doen dan hij eigenlijk is. Het mooi geproduceerde, soms toch wat gladjes klinkende Breathe is een plaat die de sterke kant van Bern belicht, hoewel hij nog steeds de neiging heeft om dubieuze zijpaden in te slaan. Daar komt bij dat vrijwel alle nummers met een enthousiaste band gespeeld worden, waardoor er nauwelijks ruimte is voor de interessantere solokant van Bern, die live wel tot uiting komt.

Jammer is ook dat de zanger en liedjesschrijver nog steeds gelooft dat hij ooit een hit zal scoren. Berns toegankelijke nummers als ‘Rain’ missen juist die scherpe randjes, waarin zijn kracht schuilt. Toch mag gesteld worden dat de man met zijn comeback-plaat Breathe terugkeert naar zijn recente roots. Welkom terug, Dan Bern.