Onze laatste liverecensie.
Onze laatste albumrecensie.
Ons laatste interview.
Onze laatste video.
Al heb je een doktersdiploma op zak, als je Johnny Walker heet ben je muzikant. Dat kan niet anders met zo'n naam. Dus een goede elf jaar geleden begon Walker de Soledad Brothers en verkoos hij garageblues boven de stethoscoop. Het nieuwste project van de man met de prachtige rock-'n-rollnaam is Cut in the Hill Gang en zo gek veel verschil met de Soledad Brothers is er niet. Het drietal maakt trashblues die zo vettig klinkt dat het wel slecht voor je cholesterol móét zijn.
Hoewel de rammende gitaren je zogezegd als vanouds om het hoofd suizen, zijn er ook verschillen. Meer dan op eerder werk grijpen Walker en zijn makkers terug op oude blues en r&b. Af en toe hoor je orgeltjes, mondharmonica's en slidegitaren voorbijkomen. Hoewel het tempo daardoor soms wat inzakt, maakt het de plaat als geheel wel avontuurlijker. Sterker nog, Cut Down zou met enige goede wil zelfs geschikt zijn voor een Stonesfan in een midlifecrisis. Die hopelijk kan lachen om de stomende uitvoering van 'Jivin' Sister Fanny'.
Het Detroitse trio musiceert vanuit de heupen en heeft een broertje dood aan termen als 'mooie productie' en 'uitgewerkte liedjes'. En eerlijk is eerlijk: dat heb je ook nergens voor nodig. Aan een afgeragde gitaar, de blues en een beetje soul heb je tenslotte genoeg om een fijn plaatje te maken. Jaren geleden was Jack White al heel enthousiast over de Soledad Brothers. En met Cut in the Hill Gang zal het niet anders zijn. Cut Down is gesneden koek voor liefhebbers van vettige punkblues. En wie houdt daar nu niet van?
http://www.kindamuzik.net/recensie/cut-in-the-hill-gang/cut-down/18295/
Meer Cut in the Hill Gang op KindaMuzik: http://www.kindamuzik.net/artiest/cut-in-the-hill-gang
Deel dit artikel: