http://www.kindamuzik.net

ernaast

Onze laatste liverecensie.

Meindert Talma in De Amer.

Onze laatste albumrecensie.

M.I.A. weet wat ze wil.

Ons laatste interview.

Sin Ropas: scheuten en zwarte turf.

Onze laatste video.

Colin Benders: het geluk van de modulaire synthesizer.

Customs | Enter The Characters

Een beetje van X, een beetje van Y.
CD, EMI/EMI

Tekst: Martijn Kuijpers

Publicatiedatum: 12 april 2010

Er zijn van die bands waarvan je je afvraagt wat je ervan zou vinden als je band X en Y niet al kende. In het geval van Customs, dat zelf handig met Human League en Echo & The Bunnymen adverteert, mag je Interpol en Editors invullen voor X en Y. Om van een regelrechte rip-off te spreken gaat te ver (en daarvoor liggen de Engelse en Amerikaanse voorbeelden ook te ver uit elkaar), maar de link negeren zou niet geloofwaardig zijn. Allez, het glas is halfvol - op zoek naar de verschillen dus.

De wavy rock van Customs komt in eerste instantie aangenaam de huiskamer binnen. De prima productie van Alex Callier (Hooverphonic) draagt daar zeker aan bij. Discodrums, staccato gitaarpartijen en onderliggende synthesizerpartijen maken het plaatje compleet. Maar veel verder dan dat gaat het helaas niet. De band kent niet het gevaarlijke en dreigende van Interpol. Interpol moet het dan weer zonder de hitgevoeligheid van Customs doen. Maar ja, daar is Editors dan weer beter in... En dan het statige stemgebruik van zanger Kristof Uittebroek – daar is niets origineels aan te ontdekken.

Wel komen er hier en daar mooie aanzetten tevoorschijn. 'Tonight We All Stand Out' bijvoorbeeld, rammelt er Cure-achtig in, om net niet lekker afgemaakt te worden. Het refrein komt een extra schepje tekort; waar je een stevige uithaal verwacht, buigt de zanglijn jammer genoeg weer terug naar nul. Dat gevoel blijft de hele plaat hangen: net niet.

Zonder betere voorgangers had Customs een interessante belofte kunnen zijn, die met wat gezonde groei tot een aansprekende act zou kunnen ontwikkelen. Leuke liedjes, hoor, die ongetwijfeld een instemmend meeknikken op de festivalweides ontlokken. En single 'Rex' is vlot en redelijk catchy, maar gaat de geschiedenisboeken niet halen.

Het is misschien typisch Nederlands om Customs on-Belgisch te noemen, maar feit is dat de band minder eigenzinnig klinkt dan we gewend zijn uit het Vlaamse land. Te veel geijkt op het bestaande. En ironisch genoeg zou ze dat best weleens ver kunnen brengen. Te beginnen bij festivals als Paaspop en Rockin' Park. Want daar is geen X of Y te bekennen.