Onze laatste liverecensie.
Onze laatste albumrecensie.
Ons laatste interview.
Onze laatste video.
Chris Cohen ging destijds als voorman van Cryptacize uiterst minimaal te werk op dat introverte debuut Dig That Treasure. Een handjevol aangeslagen gitaarpartijtjes ondersteunden, samen met de met koebellen en tamboerijn gekleurde percussie, de zang. De uiterst getalenteerde Nedelle Torrisi nam het merendeel van de zangpartijen voor haar rekening; zo nu en dan gesteund door Cohen zelf. Samen drukten ze de grootste stempel op Cryptacize, ondanks het boeiende percussiewerk van Michael Carreira.
Op het nieuwste destillaat van hun creatieve samenwerking, Mythomania, is het geheel een stuk voller. Nog steeds zijn Cohen en Nedelle de hoofdrolspelers, al neemt Carreira steeds meer de rol van drummer aan. En anders dan op het debuut maakt Cryptacize op Mythomania wel gebruik van een bas: Aaron Olson versterkt als bassist de gelederen. Aan de sfeer is echter nauwelijks getornd. Nog steeds doet de minimale sound van de band denken aan de jaren zestig.
Op het tegendraadse en Fiery Furnaces-achtige 'Tail & Mane' na, combineren Cohen en Nedelle op Mythomania dat wat ze op Dig That Treasure deden en dat waar ze de laatste jaren bij Cohens band The Curtains – waar Nedelle ook een tijdje een van die voor de band kenmerkende wisselende bandleden was – mee waren begonnen. Het creëren van sferen met stem en geluid. Maar dit is wel de meest toegankelijke vorm waarin Cohen en Nedelle samenwerken. 'Mythomania', bijvoorbeeld, of het dromerige 'The Loving Sun'. Waar ze vroeger, qua geluid, afstand bewaarden, trekken ze nu, met dit soort songs vol mooie en loepzuivere melodielijntjes, het publiek naar zich toe. Het is een fijne handreiking.
http://www.kindamuzik.net/recensie/cryptacize/mythomania/19009/
Meer Cryptacize op KindaMuzik: http://www.kindamuzik.net/artiest/cryptacize
Deel dit artikel: