• achtergronden
• DE 7EVEN
• video's
• agenda

ernaast

Cruachan | The Middle Kingdom

De absolute draak van de maand april.
CD, Karmageddon/Bertus

Tekst: Eric Looge

Publicatiedatum: 22 april 2004

Klavecimbels, fluiten, mandolines, doedelzakken en harpen. Zit je nog goed bij KindaMuzik, afdeling Loud? Jazeker, want Cruachan gebruikt deze instrumenten allemaal op de plaat The Middle Kingdom, waarop de band probeert traditionele Keltische folk met metal te mengen. 'Probeert' zeg ik met nadruk, want het lukt ze voor geen meter.
De muziek bestaat uit pakweg drie vormen: pure Ierse folk, pure metalrock en metalrock met een flauw Keltisch element. Tot een afgewogen balans komt het de gehele plaat niet.

Van Ierse folk weet ik vrijwel niets. Eens in de zoveel tijd lal je tijdens een drinkgelag wat mee met 'The Wild Rover' van The Dubliners, maar verder kom ik niet. Cruachan heeft echter wel een veel serieuzere insteek dan de vrolijke vrienden van The Dubliners. De band bestaat uit vier mensen die buitengewoon geïnteresseerd zijn in de Keltische geschiedenis en Ierse traditionele muziek. De teksten zijn doordrenkt met steencirkels, druïden en goden. Elke tekst wordt in het tekstboekje uitvoerig toegelicht. Het folk-deel in de muziek van Cruachan klinkt mij behoorlijk traditioneel, maar ook oubollig in de oren: wat fluitriedeltjes die niet zouden misstaan als muzak in het sprookjesbos van de Efteling en veel inwisselbare, kenmerkend Ierse deuntjes. Ik ga Cruachan alleen niet aanvallen op het Ierse element.

Want dit is KindaMuzik. Dit is Loud! Nee, dan de metalkant van Cruachan. Om kort te zijn: die is echt dramatisch slecht. Zo is 'Fuair an Chroí' een regelrechte folkrip-off van 'Come As You Are', uitgevoerd door een schoolbandje dat op de plaatselijke middelbare school zijn eerste optreden geeft. De zang van Karen Gilligan kan het tempo van de hoempapa niet volgen en als een der mannen haar vocaal ondersteunt met enkele stoere oerkreten barst je ongetwijfeld in een proestbui uit. Van spanningsbogen hebben ze nog nooit gehoord. Vooral tijdens de instrumentale nummers fiedelt en dartelt het volkomen vrijblijvend door.

Tijdens een aantal nummers probeert Cruachan de twee muziekstijlen te mixen, maar bij gebrek aan originele ideeën komen ze niet verder dan dat de fluit of harp een gitaarlijntje overneemt. Ook deze passages zijn van zeldzaam erbarmelijk niveau. Wellicht kan de doorgewinterde fan van Keltische klanken er wat mee, maar als je (zoals ik) naar de plaat luistert vanuit een metalperspectief is het een 50 minuten durende martelgang. The Middle Kingdom is hierbij benoemd tot draak van de maand april. En aangezien het een re-release is uit 2000 ook maar direct tot draak van 2000.

http://www.kindamuzik.net/recensie/cruachan/the-middle-kingdom/5771/
Meer Cruachan op KindaMuzik: http://www.kindamuzik.net/artiest/cruachan