Onze laatste liverecensie.
Onze laatste albumrecensie.
Ons laatste interview.
Onze laatste video.
Crocodiles is het soort band waarvan je precies weet wat je kunt verwachten. Endless Flowers is het derde album van de band en wederom een al dan niet bewuste ode aan The Jesus and Mary Chain. Het staat vol met het gekraak van in feedback doordrenkte gitaren en zware drums. En dat geintje is, na twee identieke platen eerder, nu wel mooi geweest.
Voor de liefhebber van gruizige gitaren en puntige popsongs is het met Endless Flowers op de achtergrond en een zonnetje in het gezicht, ongetwijfeld redelijk toeven. Maar voor de kritische recensent is het nu wel een keer klaar. In feedback verdrinkende gitaren zijn vaak genoeg een genot voor het oor, maar dan wel het liefst bijgestaan door een krachtige hook hier of een spannende brug daar. Of überhaupt een origineel idee. En dat gebeurt op deze cd te weinig.
Het geheel gaat nog wel vlammend van start met titelnummer 'Endless Flowers'. Laconieke zang, gortdroge teksten, gierende gitaren en ietwat doffe drums doen een verslavend album vermoeden. Vooral wanneer het nummer moeiteloos overgaat in 'Sunday (Psychic Conversation #9)'. Wederom voorzien van tegen elkaar in krakende gitaren en pompende drums, maar dit keer bijgestaan door een wat melodieuzer zingende Brendon Welchez.
Dat zijn meteen de twee sterkste nummers, de rest is vooral een herhalingsoefening. Variërend in mate van feedback, is het allemaal vergelijkbare rammelpop met een surftintje. 'My Surfing Lucifer' lijkt het hoge startniveau nog wel te benaderen, ware het niet dat er twee onuitstaanbare minuten aan Duits gemompel en inhalatie aan voorafgaan en de drang om te skippen steevast overwint. Met afsluiter 'You Are Forgiven' eindigt Welchez met zijn beste Jim Reidimitatie ooit en kun je niet anders dan Psychocandy opzetten.
http://www.kindamuzik.net/recensie/crocodiles/endless-flowers/22960/
Meer Crocodiles op KindaMuzik: http://www.kindamuzik.net/artiest/crocodiles
Deel dit artikel: