Onze laatste liverecensie.
Onze laatste albumrecensie.
Ons laatste interview.
Onze laatste video.
Creosote ademt houtskool, barbecue op de camping, zand in je bek en onvermijdbaar smeulende bespiegelingen over verloren liefdes terwijl iemand je het volgende bodempje whisky inschenkt. Daar kan singer/wongwriter Jason Steed niets aan doen. Hij is een eerzame burger uit Tucson, Arizon met, toegegeven, versleten stembanden. Maar alles wat ze daar uitspreken, doet ons hier al snel naar de schuur rennen om de bbq op te zetten.
Steed maakt het er wel een beetje naar natuurlijk. Zijn plaat Blacksmoke klinkt zoals ons beeld van het gortdroge landschap van Arizona eruit ziet – een zandbak waar Giant Sand niet voor niets heer en meester is. Freeds songs zijn als karbo’s die te lang op het vuur hebben gelegen. Lekker voor wie niet vies is van de zwarte randjes waarvan sommigen beweren dat je er kanker van krijgt.
Freed strikte Joe Burns van Calexico (voorheen Giant Sand) om de staande bas te spelen. Toch doet Blacksmoke vooral denken aan Being There van Wilco. Dezelfde losse sfeer van musiceren, dezelfde melancholie en net niet over de rand hangende pathetiek. Blacksmoke is te eenvoudig en spontaan opgenomen om genoemde vergelijking al te ver door te voeren, maar de liefhebbers weten genoeg.
http://www.kindamuzik.net/recensie/creosote/blacksmoke/9837/
Meer Creosote op KindaMuzik: http://www.kindamuzik.net/artiest/creosote
Deel dit artikel: