Onze laatste liverecensie.
Onze laatste albumrecensie.
Ons laatste interview.
Onze laatste video.
Eric Clapton was Gitaarwonder en zelfs God voordat hij een succesvolle carrière begon als vertolker van tranentrekkers, slaapliedjes en andere droefenis. Gitaarwonder was hij in The Yardbirds en God werd hij bij John Mayall met de baanbrekende plaat Blues Breakers with Eric Clapton uit 1966. Daarna leverde hij noemenswaardig werk af met Cream, de eerste superband in de geschiedenis, en Derek And The Domino’s. Eens was Jimi Hendrix zijn enige gelijke. Na diens dood maakte Clapton louter landerige langspeelplaten.
Het was Claptons idee om Cream weer bij elkaar te brengen. Dit vermaarde trio maakte tussen 1966 en 1968 naam met psychedelische powerrock die eind jaren zestig in zwang raakte. Zanger/bassist Jack Bruce en drummer Ginger Baker hadden een jazzachtergrond, Clapton was bluesfanaat. Dat verklaart, volgens Baker, waarom ze het puur van hun spel moeten hebben en niet van een podiumact. Anno 2005 doen de heren opnieuw met verve hun ding, zoals blijkt uit de uitstekende registratie van enkele concerten die tot een dubbele dvd zijn teruggebracht. Technisch zijn de muzikanten nog steeds top of the bill.
Sommige legenden bladderen af als ze, gemotiveerd door winstbejag, jaren na dato nog eens hun oude kunstje doen. Dat is bij Cream niet het geval. Wel is het ontnuchterend om het drietal zo scherp in beeld te zien, terwijl ze feitelijk niet meer doen dan lange elektrische versies spelen van traditionals. Cream heeft zelf ook een paar klassiekers op haar naam en daarvan vallen hier ‘White Room’ en ‘Sunshine of Your Love’ in positieve zin op. Nummers die Clapton al jaren solo speelt, maar in het beperkte verband van een trio moet hij weer eens echt aan de bak. “Ik speel twee keer zoveel als normaal”, bekent de oude vos in een interview in de extra’s bij deze dvd.
De gelukkigen die een kaartje hadden voor de Royal Albert Hall staan op de dure stoelen van dit machtige Londense bouwwerk, waar Cream in 1968 haar afscheidsconcert gaf. Ginger Baker roffelt over zijn karakteristiek laag gestemde toms en natuurlijk pakt hij een lange drumsolo mee. Tegenwoordig is dat verboden, maar zo ging dat nu eenmaal in die tijd. Deze dvd oogt als een rockschool video, maar verdraaid wat rammen de oude heren er lekker op los.
http://www.kindamuzik.net/recensie/cream/royal-albert-hall/11112/
Meer Cream op KindaMuzik: http://www.kindamuzik.net/artiest/cream
Deel dit artikel: