Onze laatste liverecensie.
Onze laatste albumrecensie.
Ons laatste interview.
Onze laatste video.
Het Canadese kwartet Cowboy Junkies is een sympathiek gezelschap dat zich met hun plaatopnames een tamelijk saai imago heeft aangemeten. Na een kwart eeuw en een stuk of twintig platen vonden de Cowboy Junkies het zelf kennelijk ook tijd worden om de bakens te verzetten. Het resultaat is het project The Nomad Series, waarvan Sing in My Meadow het derde deel is.
Het idee van de serie is om in anderhalf jaar tijd een viertal platen uit te brengen die ieder een uitgesproken facet van de groep uitvergroten. Na Demons, waarop de band liedjes van Vic Chesnutt covert, krijgen op Sing in My Meadow de grofstoffelijke trillingen vrij baan. De band doet de livereputatie eer aan met een achttal nummers die in vier dagen tijd 'live in de studio' zijn opgenomen.
Het is een verademing. Deze keer geen niets-aan-de-hand-rock met een vleugje country, maar rock waarbij de vergelijking met Neil Youngs begeleidingsband Crazy Horse dik hout snijdt. Uit de rechterspeaker komt de drassige gitaar van Michael Timmins, uit de linker de elektrische mandoline van Jeff Bird. Samen zijn ze goed voor een stevig vervormde brij snarengeweld.
Met 'Continental Drift' en 'It's Heavy down Here' klinkt het allemaal nog behoorlijk lomp, maar vanaf '3rd Crusade' komt er een funky hupje in de muziek. Uiteraard voegen Margo Timmins' vocalen daar een aangename vrouwelijke toets aan toe. Zij zingt nu eens lijzig, zoals in 'Sing in My Meadow', dan weer gejaagd, zoals in 'Hunted' of 'I Move on'.
Sing in My Meadow maakt daarmee luid duidelijk waarom die doorgaans zo brave, ietwat saaie Cowboy Junkies toch op de nodige sympathie mogen rekenen.
http://www.kindamuzik.net/recensie/cowboy-junkies/sing-in-my-meadow/22221/
Meer Cowboy Junkies op KindaMuzik: http://www.kindamuzik.net/artiest/cowboy-junkies
Deel dit artikel: