http://www.kindamuzik.net
ernaast
Onze laatste liverecensie.
Onze laatste albumrecensie.
Ons laatste interview.
Onze laatste video.
Cosmo Vitelli | Clean
Cosmo Vitelli vecht moeizaam tegen degradatie uit de hoogste Franse house divisie.
CD, Solid/Labels
Tekst: Omar Muñoz-Cremers
Publicatiedatum: 06 februari 2003
In tijden niet een plaat zo desastreus horen beginnen als Cosmo Vitelli's Clean. De singles 'Party Day' en 'Robot Soul' als speerpunt gebruiken, klinkt als een logische keuze. Helaas zijn beide nummers verschrikkelijke slappe jaren tachtig nichten subdisco. Het klinkt allemaal heel mooi geproduceerd maar tegenwoordig is alles mooi geproduceerd en dan komen andere factoren in het spel, zoals persoonlijkheid, melodie of stemgeluid.
Het grootste probleem dat Clean heeft is dat Cosmo Vitelli niet zo goed weet of hij Daft Punk of Air wil zijn en een geslaagde synthese zit er voor het grootste gedeelte van de plaat ook niet in. De thematiek van robots met gevoel wordt zo knullig uitgewerkt dat je weer eens beseft hoe elegant Daft Punk en Air werkelijk zijn. Of is Cosmo Vitelli een ironicus? Neemt hij ze met de knullige vocoder stemmen op de hak? Het intro dat klinkt als cartoonmuziek krijgt hierdoor natuurlijk een hele andere lading. In ieder geval verliest hij want ironie is veilig en saai.
En toch zijn er interessante dingen te ontdekken die je doen besluiten om de cd niet meteen af te schrijven: 'Perfect Line', 'The Sleep Lab' en '+1' zijn redelijk geslaagde interpretaties van de mysterieuze ambientkant van Beach Boys; 'People Should Think', 'Machines Should Work' is de meest geslaagde rip-off van Air op het album en 'Come On Generation Clone' is mooie droompop die helaas wordt gesaboteerd door Cosmo's piepstemmetje. Met een beetje goede wil is de tweede helft te omschrijven als een ouderwetse conceptplaat over de relatie tussen mens en machine. Veel wijzer zal je er niet van worden behalve dat de suite eindigt met iets dat Clean even boven de middelmaat uittrekt: 'Be Kind to Machines' is schaamteloze prog house, episch met echo's van Alan Parsons Project, vol technische foefjes en leuke wendingen. In ieder geval te weinig om iets aan zijn status als middenmoter van de Franse house te kunnen veranderen.
http://www.kindamuzik.net/recensie/cosmo-vitelli/clean/2428/
Meer Cosmo Vitelli op KindaMuzik: http://www.kindamuzik.net/artiest/cosmo-vitelli
Deel dit artikel: