Onze laatste liverecensie.
Onze laatste albumrecensie.
Ons laatste interview.
Onze laatste video.
Corrosion of Conformityzanger/gitarist Pepper Keenan kan veel geld verdienen als gitarist van supergroep Down. Dat is een beetje cru, want beide bands zitten in hetzelfde muzikale straatje, alleen heeft Down nooit albums gemaakt van het niveau dat Corrosion of Conformity bereikte op Blind, Deliverance en Wiseblood. De zanger van Down heet echter Phil Anselmo. Die krijgt op zijn naam als ex-zanger van Pantera en typisch Louisiana redneckexcentriciteit - hij is een beetje de moderne Jerry Lee Lewis - in met name de Verenigde Staten grote arena's vol, ondanks het feit dat zijn stem totaal naar de knoppen is en hij elk concert verpest met ellenlang gezwets tussen de nummers door.
Terwijl Keenan zo zorgt dat hij brood op de plank krijgt, zitten zijn bandmaatjes Mike Dean (bas) en Woody Weatherman thuis te verpieteren. Die situatie is al zo sinds 2005 en dat werd ze een beetje te gortig. Oude drummer Reed Mullin wordt er weer bij gehaald, zodat de line-up waarmee de klassieke cross-overplaten Animosity (1985) en Technocracy (1987) werden opgenomen, weer bij elkaar is. Die platen werden live ten uitvoer gebracht en dat bevalt zo goed dat de drie heren ook nieuwe nummers zijn gaan maken, met dit titelloze, negende album als resultaat. Het trio geeft overigens aan dat Keenan weer welkom is als hij klaar is met zijn dienst bij Down.
De nieuwe oude line-up grijpt niet terug op de opgefokte rauwe cross-oversound van de eerste platen die ze samen maakten. Daar zijn de heren te goed voor geworden als muzikanten en waarschijnlijk ook gewoon te oud. Corrosion of Conformity gaat dus verder op de stonerrockweg die de band in 1991 met Blind insloeg. Wel is de plaat een stuk meer punk dan voorganger In the Arms of God. Een logische beslissing, want In the Arms of God was soms net te veel maniëristische progmetal. Corrosion of Conformity heeft bakken meer energie. Een onvermijdelijke beslissing ook: want Mike Dean, die nu weer de vocalen voor zijn rekening neemt, is niet half de zanger die Keenan is. Hij compenseert daarvoor op inzet.
Wat gelijk gebleven is in vergelijking met In the Arms of God, is het niveau: veel songs van onmiskenbare kwaliteit die toch net dat je-ne-sais-quoi missen en een paar uitschieters die het wel hebben: 'River of Stone', 'Your Tomorrow' en 'The Doom'. Dus is de conclusie dat wat Corrosion of Conformity zonder Keenan verliest aan zangtalent, het terugkrijgt in energie, maar dat het voor het eindresultaat niet uitmaakt: gewoon goed, zonder het niveau van de beste platen te benaderen.
http://www.kindamuzik.net/recensie/corrosion-of-conformity/corrosion-of-conformity/22982/
Meer Corrosion of Conformity op KindaMuzik: http://www.kindamuzik.net/artiest/corrosion-of-conformity
Deel dit artikel: