Onze laatste liverecensie.
Onze laatste albumrecensie.
Ons laatste interview.
Onze laatste video.
Het Belgische Cornflames heeft meer gemeen met die graanvlokken die je ’s ochtends in een kommetje melk als ontbijt neemt dan de heren zelf misschien denken, blijkt uit de opvolger van het twee jaar geleden lovend ontvangen The Farewell Drive.
Net als cornflakes liggen de songs van hun nieuwe ep namelijk licht op de maag en zijn ze slechts af en toe een beetje crunchy. Cornflakes die te lang in de melk blijven liggen, worden bovendien zacht en slap, wat eveneens geldt voor 197666. De plaat is namelijk gevuld met zoetgevooisde en bovenal erg veilige emorock die, hoe meer je er naar luistert, des te minder indruk maakt. De muziek smaakt nauwelijks ergens naar, onderscheidt zich niet en is nauwelijks voedzaam: van de vier tracks en de cover van Inspiral Carpets blijft weinig hangen. En waarom zou je cornflakes eten als er op tafel ook een heel smakelijke snee meergranenbrood ligt waar pit in zit (lees: Nederlandse alternatieven als Skiptherush, Face Tomorrow en Believeisadoubt)?
Nee, 197666 is zeker niet slecht, maar de alternatieven zijn op dit moment nu eenmaal vele malen beter. Geef mijn portie maar aan Fikkie.
http://www.kindamuzik.net/recensie/cornflames/197666/9983/
Meer Cornflames op KindaMuzik: http://www.kindamuzik.net/artiest/cornflames
Deel dit artikel: