Onze laatste liverecensie.
Onze laatste albumrecensie.
Ons laatste interview.
Onze laatste video.
De Britse indiepopband Comet Gain bracht ruim tien jaar geleden zijn debuutalbum uit. Nu is het vijftal toe aan hun vijfde. Ook met City Fallen Leaves zullen ze hun marginale bestaan in de underground echter niet kunnen ontvluchten.
Het grootste minpunt van het album is de overdreven lange duur. Weinig bands hebben de kwaliteit om 51 minuten lang te kunnen blijven boeien, en Comet Gain hoort daar zeker niet bij. Geluk bij een ongeluk: de band varieert vaak op zijn rammelende indiepop-geluid. De refreinen zijn hier en daar punky, zoals in ‘This English Melancholy’. ‘Bored Roar’ lijkt een ode aan de britpop van Suede. En het lelijke eendje van de plaat, ‘The Punk Got Fucked’, had van The Streets kunnen zijn. ‘One More Summer before I Go’ is het meest pakkende nummer, de vocalen en de gitaar moeten zijn geïnspireerd door de New Pornographers.
Het is niet genoeg voor een sterk album. Luisteren naar City Fallen Leaves is net zoiets als kijken naar Jensen: er is nog net genoeg afwisseling om je niet te gaan vervelen. Er zijn zelfs momenten waarop je je ongemerkt laat vermaken. Maar het gebrek aan diepgang gaat op een gegeven moment irriteren.
http://www.kindamuzik.net/recensie/comet-gain/city-fallen-leaves/11686/
Meer Comet Gain op KindaMuzik: http://www.kindamuzik.net/artiest/comet-gain
Deel dit artikel: