• achtergronden
• DE 7EVEN
• video's
• agenda

ernaast

Colour Haze | Los Sounds de Krauts

Heeft het in zich een heuse stonerklassieker te worden.
LP, Elektrohasch

Tekst: Xander van Aart

Publicatiedatum: 14 september 2003

Stefan Koglek is binnen enkele jaren uitgegroeid tot één van de sleutelfiguren in de wereldwijde stonerscene. En zijn band Colour Haze is al jaren één van de meest eigenzinnige stonerbands van Europa. De Duitsers onder de bezielende leiding van Koglek brachten in het verleden ongelooflijk veel muziek uit, volgens de ongeschreven stonerwetten veelal op vinyl. Het liefst voorzien van oogstrelende, psychedelische hoezen op Kogleks eigen Elektrohasch label, waarmee hij door een positieve instelling en een neus voor kwaliteitsrockmuziek de stonerunderground van nieuwe impulsen voorzag. De slungelachtige zanger/gitarist uit München is een echte doe-het-zelver die veel voor zijn muziek overheeft. Zo perste hij nieuweling Los Sounds de Krauts eigenhandig op dubbel vinyl in een zeer beperkte oplage.

Oudere Colour Haze-platen als Co2, Periscope en Ewige Blumenkraft bevestigden reeds het talent van de gedreven Duitser, een seventiesliefhebber in hart en nieren, die zweert bij oude buizenversterkers en analoge opnametechnieken. De nieuwste release op zijn Elektrohasch label is zoals gezegd de nieuwe Colour Haze, Los Sounds de Krauts. Daarop doet het trio exact wat de titel beloofd. Naast lange, epische spacetrips die de hoogtijdagen van Amon Düül II en Can in herinnering roepen is er tevens plaats voor lompe uptempo rockers in de lijn van Kyuss en vooral Blue Cheer. Op deze dubbel-CD laat het powertrio in dik anderhalf uur horen werkelijk van alle markten thuis te zijn. Kogleks inventieve gitaarspel is van een uitzonderlijk niveau en juist misschien wel omdat de plaat thuis is opgenomen klinkt Krauts uitermate authentiek. Ook voor een folky akoestisch tussendoortje draait de band haar hand niet om, waarmee de vergelijking met Led Zeppelin snel is gemaakt. In de langere tracks knipoogt het drietal lekker opzichtig naar het Motorpsycho ten tijde van Angels & Demons at Play en Trust Us en steekt af en toe ook de bezwerende, tot op het bot gestripte retrosound van het uitermate stonede Dead Meadow de kop op. Dat Koglek de Engelse taal slechts tot op zeker hoogte machtig is kan voor sommigen een nadeel zijn, maar dat wordt ruimschoots gecompenseerd door de in het Duits gezongen nummers. Het moet gezegd: een verfrissende invalshoek.

Stefan Koglek, drummer Mani Merwald en bassist Philipp Rasthofer hebben met Los Sounds de Krauts niet alleen hun beste plaat tot nu toe in handen, deze plaat heeft het in zich uit te groeien tot een ware cultklassieker. Dus misschien gaat die door henzelf geperste vinylversie op dubbel-LP op een dag veel geld waard worden, precies zoals het enkele andere platen uit de underground verging.

http://www.kindamuzik.net/recensie/colour-haze/los-sounds-de-krauts/3988/
Meer Colour Haze op KindaMuzik: http://www.kindamuzik.net/artiest/colour-haze