Onze laatste liverecensie.
Onze laatste albumrecensie.
Ons laatste interview.
Onze laatste video.
Noorwegen geldt al jaar en dag als een veilige haven voor experimentele muziek allerhande maar Cloroform drijft het wel heel ver. Op het eerste gehoor is het totaal over de top en lijkt samenhang een woord te zijn dat het drietal niet kent. Op stompende basriffs bouwen ze beukende ritmes op die ruwweg schipperen tussen Shellac, Ex Models en Noxagt. Dit wordt op alle mogelijke manieren ingevuld terwijl stemmen in alle toonaarden weerklinken. Schreeuwend, ingetogen, opera, hysterisch, vervormd... je komt het allemaal tegen en waarschijnlijk nog tegelijk ook.
Maar, waar hebben we dan nog gehoord? Mike Patton? En wat blijkt? Het brein achter Cloroform blijkt John Erik Kaada te zijn. Kaada? Ja inderdaad, die band die in 2001 Thank You For Giving Me Your Valuable Time uitbracht op Pattons Ipecac Records en die twee jaar later Tomahawk vergezelde op Europese tournee.
Dat verklaart misschien wel het één en ander. Jammer genoeg verschilt Cloroform in die mate van mentor Patton dat ze wel erg eclectisch te werk gaan en daardoor een plaat afleveren die vaak te moeilijk klinkt om er veel plezier aan te beleven. Ook het feit dat het niveau van de individuele collages niet altijd even hoog is, komt Hey You Let's Kiss niet ten goede. En dat maakt dat het vaak bij een paar leuke ideeën blijft.
http://www.kindamuzik.net/recensie/cloroform/hey-you-let-s-kiss/6797/
Meer Cloroform op KindaMuzik: http://www.kindamuzik.net/artiest/cloroform
Deel dit artikel: