Onze laatste liverecensie.
Onze laatste albumrecensie.
Ons laatste interview.
Onze laatste video.
Het is een kreupel paard waarop Clock Hands Strangle de huiskamer binnenhuppelt, maar wat wiegen deze indiecowboys uit Florida er verdraaid lekker op los. Opener en titelnummer 'Distaccati' is net zo'n fijn gemankeerd country-gitaarliedje als Pavements 'Range Life'. Nonchalant, tongue-in-cheek, maar toch knap gemaakt en een tikje ontroerend.
'Distaccati' is een droogkomische verhandeling over een ontmoeting met Walt Whitman. Buitengewoon slim opgeschreven en prettig landerig gezongen, terwijl het bandje achter de zanger maar door huppelt. Wat een goed begin van de plaat. Daarna een instrumentaaltje, gevolgd door het dreigende 'Desert Music' - dat minder sfeervol is dan wat je op basis van de titel mag verwachten.
De knapen uit Florida moeten aan het begin van de plaat even hun energie kwijt. 'As Is' is een opgewonden standje (vroeger punk gespeeld, jongens?). In het volgende nummer slaat de melancholie toe. Het meisje waar zanger Todd Portnowitz over zingt, heeft namelijk al een liefde: New York. En dat is vanuit Florida een rottig eind reizen op een kreupel paard.
In de akoestische liedjes, mooi ingekleurd met trombone of mondharmonica, klinkt Clock Hands Strangle als onze eigen Gitbox en ook een beetje als Daniel Johnston, maar dan niet zó vals. Distaccati is kortom een afwisselend en gedurfd schijfje van een veelbelovende groep die beslist eens de prairie hier moet afstruinen.
http://www.kindamuzik.net/recensie/clock-hands-strangle/distaccati/19557/
Meer Clock Hands Strangle op KindaMuzik: http://www.kindamuzik.net/artiest/clock-hands-strangle
Deel dit artikel: