Onze laatste liverecensie.
Onze laatste albumrecensie.
Ons laatste interview.
Onze laatste video.
Britpop. In Engeland niet alleen een jaren ‘90 fenomeen, gezien de constante releases van bandjes die denken dat men er nog steeds niet genoeg van kan krijgen. De tweede release van Clearlake kent ook weer de standaard referenties naar The Beatles, The Kinks en vooral The Smiths. Maar nu we weer een aantal jaartjes verder zijn mogen we daar nu ook Blur en Pulp aan toevoegen. En natuurlijk gaan de nummers over het leven in het kleinsteedse Engeland, hoe verveelt ze daar wel niet zijn maar toch ook niet zonder kunnen. Titels als 'The Mind Is Evil', 'I'd Like To Hurt You' en 'Treat Yourself With Kindness' zeggen genoeg over de gemoedstoestand van de vier heren. Het ontbreekt Clearlake aan een totaal gebrek aan zelfreflectie en hun klaagzang over het leven en de liefde is zo fantasieloos, dat je je afvraagt hoe deze band ooit een platencontract heeft kunnen scoren en samen met Coldplay en Doves genoemd konden worden als de grote beloftes van 2000. Anders dan bij hun voorgangers ontbreekt het Clearlake aan goede melodieën en is de productie veels te bombastisch, waardoor je steeds weer van het ene naar het andere uiterste wordt gesmeten. Is er dan niets goed te melden over deze plaat? Niet echt, of het moet zijn dat Clearlake wil dat je je na het luisteren van Cedars net zo slecht en miserabel gaat voelen als dit album, want dat is ze wel gelukt.
Cedars verschijnt op 3 februari.
http://www.kindamuzik.net/recensie/clearlake/cedars/2349/
Meer Clearlake op KindaMuzik: http://www.kindamuzik.net/artiest/clearlake
Deel dit artikel: