http://www.kindamuzik.net
ernaast
Onze laatste liverecensie.
Onze laatste albumrecensie.
Ons laatste interview.
Onze laatste video.
Clearlake | Amber
Clearlake verdwaald in eigen ambitie.
CD, Domino/Munich
Tekst: Joris Heemskerk
Publicatiedatum: 02 februari 2006
Amber, Clearlake’s derde plaat, is het tijdsdocument van een band op zoek naar een eigen geluid. Na een puberaal jengelend debuut en een enigszins succesvol tweede album (Cedars, waarvan Cocteau Twins bassist Simon Raymonde de producent was) namen ze nu voor Amber het heft in eigen handen door zelf de produktie te verzorgen. Dat betekent bijna automatisch dat het sfeervolle karakter van Cedars aan Raymonde’s schoenzolen is blijven hangen: Amber rockt harder, maar is uiteindelijk minder overtuigend.
Toch beginnen ze sterk. ‘No Kind of Life’ is een stevige binnenkomer die op een Elbow-album ook niet had misstaan: de rotsvaste kadans van de drums en de fuzzy warmte van electrische gitaar als begeleidend motief voor Jason Peggs vocalen. Maar na ‘No Kind of Life’ gooien ze die bezwerende mantel van zich af om voor een nogal rudimentair recht-voor-je-raap geluid te kiezen. The Stooges gekanaliseerd door INXS, of, nog erger, Aerosmith. Peggs vocalen zijn Clearlake’s achilleshiel; waren deze warmer en dragender, zoals die van Elbows Guy Garvey, dan hadden ze dat totaal over the top rockgeluid van ‘Neon’ ‘Finally Free’ en ‘Here to Learn’ makkelijk achterwege kunnen laten. ‘Dreamt That You Died’ is zelfs ronduit triest: “I dreamt that you died / I woke and I cried / it scared me / to think you were gone” — brugklas poëzie is vaak indrukwekkender.
Clearlake is weer terug bij af. Amber voelt eerder aan als het debuut van een band op de dool dan een zelfverzekerd derde album van een stel muzikanten met een visie. Je zou zweren dat er meer in gezeten had.
http://www.kindamuzik.net/recensie/clearlake/amber/11815/
Meer Clearlake op KindaMuzik: http://www.kindamuzik.net/artiest/clearlake
Deel dit artikel: