Onze laatste liverecensie.
Onze laatste albumrecensie.
Ons laatste interview.
Onze laatste video.
Goed de kleine lettertjes lezen, heb ik altijd geleerd. Bij CirKus kom je er dan achter dat niemand minder dan Neneh Cherry meezingt. De ster van wereldhits als 'Buffalo Stance', 'Under My Skin' en Youssou 'n Dours '7 Seconds'. Op Laylow is ze gewoon 'one of the guys'.
Hoewel dat ook niet helemaal waar is, want CirKus is opgezet door de in Stockholm wonende Burt Ford. Laat die nou dezelfde trouwring om zijn vinger hebben als Neneh Cherry. Het echtpaar maakte Laylow gewoon in hun huiskamer in Zweden, waarbij ze hulp kregen van de zanger Karmil en de zangeres Lolita Moon. Samen maakten ze Laylow tot een album zonder pretenties, zonder groot budget of poeha. Dat zijn meestal de leukste albums.
Voor vernieuwing hoef je bij dit gezelschap overigens niet te zijn. Laylow grijpt terug naar de gruizige triphopdagen van Portishead, Massive Attack en Mighty Bop, toen ingetogen en rafelige beats nog kakelvers klonken.
Dat klinkt Laylow allerminst. Maar eigenlijk geeft dat niks. Zeker niet als het zulke grappige songteksten oplevert als "You're such an asshole, you think you're fantastic. I bet you drive a sports car, probably got a small dick" ('You're Such an (Asshole)').
Vooral tegen het einde van het album raakt het kwartet onder stoom. Dan klinkt Karmil op 'Born Again' ineens net zo gekweld als Massive Attacks gouden keeltje Horace Andy en worden de sombere songs een stuk sterker.
Dat de beats van Ford af en toe wat houterig of achterhaald klinken doet er na zo'n zwartglanzend pareltje ineens niet meer toe.
http://www.kindamuzik.net/recensie/cirkus/laylow/15115/
Meer CirKus op KindaMuzik: http://www.kindamuzik.net/artiest/cirkus
Deel dit artikel: