Onze laatste liverecensie.
Onze laatste albumrecensie.
Ons laatste interview.
Onze laatste video.
Als Circle X in het begin van de jaren tachtig van Louisville, Kentucky naar New York verhuist, treft het viertal er de smeulende resten van de beruchte nowavebeweging aan. Circle X arriveert in New York op het scharniermoment waarop de noisebeweging - met als vaandeldragers Sonic Youth en Swans - de kop opsteekt. Maar hun geluid en muzikale esthetiek sluit eerder aan bij de no wave zoals gedocumenteerd op Brian Eno's compilatie No New York en in het onlangs door Thurston Moore en Byron Coley uitgegeven boek No Wave. Post-punk. Underground. New York. 1976-1980.
Prehistory werd in 1981 opgenomen en verscheen enkele jaren later. Behalve het album Celestial en een postuum uitgegeven ep'tje is dit het enige werkstuk van Circle X, dat de mosterd haalde bij gelijkgezinde zielen zoals DNA, Mars en The Contortions. De dood van gitarist Bruce Witsiepe in 1995 luidde onherroepelijk het einde in van de band.
Liefhebbers van hedendaagse geluidskunstenaars zoals Magik Markers vinden Prehistory ongetwijfeld interessant. Circle X werkt voornamelijk met ritmes en giet daar een uitermate amelodieus sausje over dat nog versterkt wordt door de merkwaardige percussie en het geschreeuw van Tony Pinotti. Dit werkt, want op Prehistory krijg je als luisteraar nooit het gevoel dat het nergens naar leidt, daar is de stuwende onderhuidse energie veel te sterk voor.
Circle X heeft chronologisch de nowaveboot gemist. Deze heruitgave zal hen ook niet meteen de Music Hall of Fame binnenloodsen maar het is toch een sympathiek gebaar van Drag City dat wat extra aandacht verdient.
http://www.kindamuzik.net/recensie/circle-x/prehistory/17278/
Meer Circle X op KindaMuzik: http://www.kindamuzik.net/artiest/circle-x
Deel dit artikel: