• achtergronden
• DE 7EVEN
• video's
• agenda

ernaast

Chris Isaak | Christmas

Chris Isaak maakt kerstmis dragelijk.
CD, Wicked Game/Reprise/Warner

Tekst: Martÿn ter Haar

Publicatiedatum: 20 december 2004

Blgh, Kerstmis. Elk jaar weer afzien. Kou, donker, consumentisme en kitsch worden je door de strot geduwd, officieel vanwege de verjaardag van een god waarin steeds minder mensen geloven. Het ergste van kerst zijn misschien wel de kerstplaten. Vooral die voor een goed doel, want daarvan kan je niks zeggen zonder een cynische mopperaar te zijn.

Gelukkig is er dan altijd nog Chris Isaak. Sowieso natuurlijk al een held, want een van de laatste echte sterren, zo eentje die een soort cool chique glamour uitstraalt waarvan de Beckhams en Cruises van deze wereld alleen kunnen dromen. George Clooney is misschien de enige die wat dat betreft nog een beetje bij Isaak in de buurt komt.

Het hele gevoel van Amerika als land van de onbegrensde mogelijkheden, van maanraketten, surfers en wolkenkrabbers in plaats van dat van kruisraketten, christenfundamentalisten en Enron dat Isaak nog over kan brengen straalt ook van zijn Christmas af.

Dat begint al met de hoes, waarin we Isaak aan de Grote Oceaan zien. Iemand die begrijpt dat een kerstmis op het strand bij een graadje of achttien met een kampvuur erbij verre te verkiezen is boven een in de kou en de sneeuw heeft er verstand van.

En dat blijkt ook uit de muziek. De klasse druipt van de manier waarop Isaak en zijn band de zestien nummers op deze cd spelen. Die band bestaat uit het soort muzikanten die alle liedjes enorm simpel laten klinken, terwijl de arrangementen vol zitten met allerhande vernuftigheden. Het belangrijkst hierbij is dat alles altijd speels klinkt, maar nooit ironisch, zelfs niet bij nummers als 'Rudolph the Red-Nosed Reindeer'.

Hoogtepunten bij de kerstklassiekers zijn 'Blue Christmas', waarin Isaak een eng perfecte Elvis neerzet, de uitbundige gospel 'Last Month of the Year' en 'Have Yourself a Merry Little Christmas', het nummer waarin Isaak de crooner het best tot zijn recht komt. Ook vermeldenswaardig is dat Stevie Nicks meezingt in 'Santa Claus Is Coming to Town'.

Verder heeft Isaak het aangedurfd maar liefst vijf nieuwe nummers te schrijven. Een 'Wicked Game' of 'Blue Hotel' zit er niet direct bij, maar het melancholische 'Washington Square' komt wel een heel eind. In dezelfde hoek, maar dan wat minder goed, zitten 'Brightest Star' en 'Christmas on TV'. 'Hey Santa!' en 'Gotta Be Good' zijn meer no-nonsense rockers, waarbij het laatste nummer opvalt door Isaaks Louis Armstrong-imitatie.

Als, wanneer de laatste tonen van de logische afsluiter 'Auld Lang Syne' zijn weggestorven, we geen enkel zielig Afrikaans kindje hebben horen langskomen en we ook bij uitgebreide bestudering van het cd-boekje geen ander goed doel hebben kunnen vinden dan de bankrekening van Isaak en zijn platenmaatschappij, dan wordt duidelijk dat, mochten we deze kerstmis weer overleven, we dat mede te danken hebben aan Chris Isaak.

http://www.kindamuzik.net/recensie/chris-isaak/christmas/8229/
Meer Chris Isaak op KindaMuzik: http://www.kindamuzik.net/artiest/chris-isaak