Onze laatste liverecensie.
Onze laatste albumrecensie.
Ons laatste interview.
Onze laatste video.
In het rijtje van veelschrijvers als Ryan Adams en Sufjan Stevens mogen we de naam Chad VanGaalen bijzetten. Ruim een halfjaar na zijn debuut Infiniheart ligt de opvolger alweer in de winkel. Ook voor dit Skelliconnection had de Canadees weer de beschikking over een hondertal nummers om tot een albumselectie te komen.
Het is een album geworden dat weinig verschilt van zijn voorganger. We krijgen dus korte indiesongs van het krakende soort te horen die verfraaid worden met een rijk scala aan geluiden (de man schijnt zijn eigen instrumenten te maken). De kwaliteit is gelukkig ook gebleven. VanGaalen schudt de prachtmelodieën op nonchalante wijze uit zijn mouw, waarbij zijn stem voor vertederende momenten zorgt.
Hoewel er dus geen stap voorwaarts wordt gemaakt, staat VanGaalen niet stil. Hij bouwt juist aan zijn eigen genre. In welke verpakking – we noemen lofi, laptoppop, psychedelica, punk en alt.country – de nummers ook gestopt worden, de strik die hij eromheen bindt is uit duizenden herkenbaar. Een knappe prestatie in deze tijden van MySpace en LastFM.
http://www.kindamuzik.net/recensie/chad-vangaalen/skelliconnection/13697/
Meer Chad VanGaalen op KindaMuzik: http://www.kindamuzik.net/artiest/chad-vangaalen
Deel dit artikel: