Onze laatste liverecensie.
Onze laatste albumrecensie.
Ons laatste interview.
Onze laatste video.
Central Falls is een groepje dat uitblinkt in de middenmoot. Hun debuut, Latitude, dat vorig jaar uitkwam scoorde wel wat leuke recensies maar werd snel overspoeld door talloze anderen die vertoefden in het steeds groeiende middengedeelte van de indiepop. In die middenmoot is het dringen geblazen. Bands worden verstikt door enkele geniale acts die zonder veel moeite die middenmoot weten te onderdrukken. Artiesten en bands als Bright Eyes, Cursive, Tom McRae, Ed Harcourt en Turin Brakes houden zich makkelijk staande aan de top. Dat wil niet zeggen dat er in die subtop allemaal rotzooi wordt afgeleverd. Love And Easy Living van Central Falls is daar een bewijs van. Het album zou wat meer afwisseling kunnen gebruiken maar is voor de rest een lekker, zoete plaat in de lijn van The Optimist LP, het debuut van Turin Brakes.
De eentonigheid is een minpuntje, deze zit vooral in de toon waarop zanger Adam Vida de uit het hart gegrepen teksten zingt. Die toon kan nogal zeurderig overkomen, niet irritant maar te zoetjes of te langdradig. Dit heb je nog niet zo door op de openingstrack ‘Springtime’, wat gewoon een lekker nummer is. Voor de zoetekauwen onder ons dan. Tegen de tijd dat je bij ‘Weekenders’ aangkomen bent, begint de verveling wel een beetje toe te slaan. En ‘Falling Silver’ is alleen aan te horen als bij 1:30 een gitaarintermezzo de sloooooome vocalen aflost om vervolgens weer sloooom door te mijmeren. Wat er niet aan schort is lekker gitaarspel, leuke melodietjes die afgewisseld worden met wat blaasinstrumenten en af en toe enigzins groovende percussie. Uitblinker in de middenmoot en voor elke indiepopfreak met een hart van peperkoek een absolute aanrader.
http://www.kindamuzik.net/recensie/central-falls/love-and-easy-living/3139/
Meer Central Falls op KindaMuzik: http://www.kindamuzik.net/artiest/central-falls
Deel dit artikel: