• achtergronden
• DE 7EVEN
• video's
• agenda

ernaast

Cenobites | No Paradise for the Damned

Psycho's aan het stuur.
CD, Rebellion/Sonic Rendezvous

Tekst: Ruud van Esch

Publicatiedatum: 22 augustus 2010

Nog meer dan punk speelt psychobilly zich af in een kleinschalige maar fanatieke scene. Cenobites is een van de bands die Nederland daarin al sinds 1994 op de kaart zet. Met optredens in heel Europa, Amerika en zelfs Brazilië.

Met twee nieuwe gitaristen in de gelederen lukt het de Rotterdammers fris voor de dag te komen met No Paradise for the Damned. '1000 Bullets' opent, zoals het het genre betaamt, puntig, nerveus en opgefokt. Cenobites is echter geen band die één kunstje een album lang herhaalt. Regelmatig wordt er wat gas teruggenomen voor nummers die niet zouden misstaan op de soundtrack van een uit de hand gelopen roadmovie ('Bloodstains', 'Chasing the Dragon'). Wat het tempo ook is, een nummer wordt altijd gekenmerkt door een overzichtelijk, meezingbaar refrein.

Cenobites gaat losjes om met de receptuur van psychobilly. De gastrol die Sparky (Demented Are Go) op 'Bloodstains' en 'Don't Talk to Me' heeft, igt daarmee voor de hand. Net als Demented Are Go weigert Cenobites zich te houden aan de beperkingen van de puristische psychobillyscene, die elke invloed van buitenaf beschouwt als een knieval. Om dat punt nog eens te benadrukken markeren covers van Venom ('Black Metal') en GG Allin ('Don't Talk to Me) het einde van het album.

http://www.kindamuzik.net/recensie/cenobites/no-paradise-for-the-damned/20533/
Meer Cenobites op KindaMuzik: http://www.kindamuzik.net/artiest/cenobites