Onze laatste liverecensie.
Onze laatste albumrecensie.
Ons laatste interview.
Onze laatste video.
Grote halen, snel thuis en het gaspedaal eens flink intrappen... Als iets niet van toepassing is op Will 'Celer' Long is dat het wel. Hij voelt zich meer thuis in een habitat waarin rust en contemplatie de boventoon voeren. Geen wonder dus dat hij gevraagd werd muziek te maken voor een yogatempel in Tokyo.
Long stuurt langzaam akkoorden uit die in interferenties botsen, overlappen en stuiteren. Patronen ontstaan lichtelijk willekeurig, zo lijkt het, maar bieden een sonische evenknie van de kringen die je in de kiezelstenen van zentuinen kunt zien. Nauwgezet gemaakt, perfect uitgevoerd - met werkelijk niets dat aan het toeval wordt overgelaten. Zoals de ambient van Eno, maar dan met meer focus en minimalere middelen.
Op Akagi 'gebeurt' bijzonder weinig. Enerzijds leidt dit onherroepelijk tot diepe rust, verlaagde hartslag en misschien ook wel een dip in concentratie; knikkebollen is niet uitgesloten. Aan de andere kant kan de ogenschijnlijk minimale actie er ook juist voor zorgen dat het gehoor drastisch geactiveerd wordt; precies om het kleinste, het minste, vooral niet te missen. Een hyperfocus van de oren trouwens die ervoor zorgt dat je na afloop supergevoelig bent voor alle geluid; bewust van wat je normaliter wel niet allemaal 'mist'. Minder, veel minder blijkt zo meer, veel meer, zo niet alles op te leveren.
http://www.kindamuzik.net/recensie/celer/wat-mis-je-allemaal-wel-niet/26607/
Meer Celer op KindaMuzik: http://www.kindamuzik.net/artiest/celer
Deel dit artikel: