http://www.kindamuzik.net

ernaast

Onze laatste liverecensie.

Meindert Talma in De Amer.

Onze laatste albumrecensie.

M.I.A. weet wat ze wil.

Ons laatste interview.

Sin Ropas: scheuten en zwarte turf.

Onze laatste video.

Colin Benders: het geluk van de modulaire synthesizer.

Castro | Shockgolf

Al snel vraag je je af waarom je hier in godsnaam naar zit te luisteren.
CD, Dusk Productionz/Lowlands

Tekst: Erik Dewulf

Publicatiedatum: 19 mei 2003

De hoes die aandoet als een pamflet voor de communistische jongeren, de naam, de titel, alles wijst erop dat we hier te maken hebben met een politiek bewuste medemens. Castro is dan ook de zelfverklaarde communist van de nieuwe stempel en dat zullen we geweten hebben. Waarover heeft een links geïnspireerde medemens het zoal als hij zijn verbale talenten wil botvieren? Over gezinsdrama's bijvoorbeeld, of de Palestijnse kwestie, naast de obligate rijmpjes over zijn 4x4, optreden en zijn eigen coolness natuurlijk. Castro doet zijn ding in het Gents, een dialect dat zich redelijk goed leent tot vettige, half binnensmonds gemompelde disses en observaties. Jammer genoeg trapt hij wat te vaak open deuren in, of blijven de teksten vastzitten in de aan het genre verwante cliché's. Zijn ietwat vage, onduidelijke articulatie (voor een niet-Gentenaar alleszins) staat in schril contrast met de gladde, naar Europese hip-hop à la NTM gemodelleerde beats en geluiden, die niets aan de verbeelding overlaten noch toevoegen. De eerste vijf minuten zijn behoorlijk catchy, maar al snel vraag je je af waarom je hier in godsnaam naar zit te luisteren, waarschijnlijk hetzelfde gevoel dat Cubanen overvalt als ze weer eens een speech van de échte Castro ondergaan. Eigenlijk gewoon jammer allemaal, want iedereen die in eigen beheer een politiek geladen cd wil uitbrengen verdient daarvoor respect.