Onze laatste liverecensie.
Onze laatste albumrecensie.
Ons laatste interview.
Onze laatste video.
De confessionele lofi electropop van het uit Chicago afkomstige Casiotone for the Painfully Alone is behoorlijk vermakelijk, maar liefst in zeer kleine doses. Na enkele songs begint hun gortdroge gerammel en synthgepiel toch een beetje op de zenuwen te werken.
Verstandig dus dat Owen Ashworth – de man achter dit project, die slechts af en toe inmenging van buitenaf duldt – zijn werkstukjes vaak op 7" singles uitbrengt. Als voorbode voor zijn binnenkort te verschijnen vierde langspeler wordt deze compilatie van nummers die op singeltjes en verzamelalbums uitkwamen, vooruitgestuurd. En dat is niet het beste idee dat hij ooit gehad heeft.
Op een hoopje gegooid zijn deze los uit de pols geschudde lulligheden namelijk nogal eentonig. En Ashworths stem is ook niet van dien aard dat men er zich op vrijwillige basis voor lange tijd aan wil blootstellen. De gastzangeressen bieden gelukkig soelaas. 'Lesley Gore on the T.A.M.I. Show', en 'White Corolla' met hese en onderkoelde vocals van zangeres Jenny Herbison, zijn heerlijk ontwapenend. Drammerig, maar op een goeie manier. Katy Davidson van Dear Nora probeert hetzelfde op 'Hot Boyz' van Missy Elliott, maar mist een zeker bravoure.
Op een restjesverzamelaar kúnnen uiteraard geen zogezegd hilarische coverversies ontbreken. Bruce Springsteens 'Born in the USA' wordt met hulp van Concern de dieperik ingeëlektrood. En met 'Streets of Philadelphia' van diezelfde mens en Paul Simons 'Graceland' wordt ook iets zeer overbodigs gedaan.
De charme die occasioneel van Casiotone for the Painfully Alone uitgaat, gaat grotendeels verloren in deze context.
http://www.kindamuzik.net/recensie/casiotone-for-the-painfully-alone/advance-base-battery-life/18220/
Meer Casiotone for the Painfully Alone op KindaMuzik: http://www.kindamuzik.net/artiest/casiotone-for-the-painfully-alone
Deel dit artikel: