• achtergronden
• DE 7EVEN
• video's
• agenda

ernaast

Cannibal Ox | Blade of the Ronin

Bill Cosmiq laat onmogelijke tweede slagen.
CD, iHipHop

Tekst: Niels Waarlo

Publicatiedatum: 10 maart 2015

Nee, natuurlijk is Blade of the Ronin niet zo goed als The Cold Vein, het magistrale debuut van rapduo Cannibal Ox uit 2001. Of het nou om de poëtische teksten en aparte flows van Vast Aire en Vordul Mega gaat, of om de futuristische producties van El-P: alles aan dat album was vooruitstrevend en trendsettend. Een klassieker die nauwelijks te overtreffen is, en dat is dan ook niet gebeurd.

Zo, nu dat uit de lucht is kunnen we gaan kijken wat Blade of the Ronin dan wel is. Want na veertien jaar zo'n klassieker te moeten opvolgen, dat is nogal wat. Al helemaal als je bedenkt dat El-P niet meer van de partij is. Gelukkig hebben Vast Aire en Vordul Mega de perfecte man gevonden om deze godsonmogelijke tweede toch te laten slagen: Bill Cosmiq. Dat deze onbekende het tweede Cannibal Ox-album bijna helemaal mag produceren is een grote kans, die hij duidelijk met beide handen heeft aangegrepen.

Met een hevig op synthesizers steunend geluid over rauwe, rechttoe-rechtaan drumpatronen creëert hij een origineel en sfeervol geluid. Hij levert enkel sterke beats en geeft het album een sound die perfect aansluit bij de identiteit van Cannibal Ox: spacy, koud en dystopisch. De ideale basis dus voor Vast Aire en Vordul Mega om hun ding te doen.

En dat doen ze, want ze beheersen nog altijd de beeldende manier van rappen die hen kenmerkt, evenals het schrijven van punchlines ("These girls is like Frankeinstein / They got fake hair, fake nails and monster behinds"). Als onder meer Elzhi, Kenyattah Black en Artifacts ook nog een sterke gastbijdrage leveren valt er dus zat te genieten. Sterker nog: beter dan 'Water', 'Harlem Knights' en 'Carnivorous' zijn ze dit jaar nog nauwelijks gemaakt.

Dan is het zo jammer van die paar missers. Zo rapt MF DOOM Vast Aire er wel heel genadeloos uit op 'Iron Rose' en springt Vordul Mega er negatief uit met een slaapverwekkende flow op 'Blade: The Art of Ox'. Het dieptepunt is echter 'The Fire Rises', dat verpest wordt door een vreselijk, totaal misplaatst refrein. Desondanks is het geheel erg sterk, voor een belangrijk deel dankzij Bill Cosmiq. En dat is stiekem veel meer dan verwacht na veertien jaar wisselvallige soloprojecten.

http://www.kindamuzik.net/recensie/cannibal-ox/blade-of-the-ronin/25765/
Meer Cannibal Ox op KindaMuzik: http://www.kindamuzik.net/artiest/cannibal-ox