Onze laatste liverecensie.
Onze laatste albumrecensie.
Ons laatste interview.
Onze laatste video.
"Everybody's got some love inside of them" krast, fluistert en sneert zanger Pete Vos in 'Ain't No Funki Tangerine', het laatste nummer van It's beyond Our Control. De manische, repetitieve drumloop drijft het nummer bijna de waanzin in. Maar net op tijd weerklinkt er een hotelloungepiano en zacht gesnik. De trip is ten einde. It's beyond Our Control is ten einde.
Vijf jaar geleden debuteerde het viertal Campag Velocet met Bon Chic Bon Genre. Een plaat die buiten thuisland Engeland weinig opzien baarde. Best vreemd, want de Britten stuiteren er van gedreven rock naar hiphop, dance en geluidsexperimenten. En altijd is er die punky pop feel die de NME destijds skunk rock doopte. Nu is er dus eindelijk die tweede, een maand of wat geleden vooraf gegaan door de single 'Vindictive Disco' waarop de band alvast een voorschot neemt op wat komen gaat.
Dát nummer is Campag Velocet in een notendop: een krassende Vos, melodieuze achtergrondzang, opzwepende, soms lome drumritmes, veel fuzz en feedback. De NME heeft er alweer een nieuwe term voor bedacht: stooges-like astro-rock. Nu, met het eerste deel ben ik het eens. Campag Velocet klinkt wederom behoorlijk punk. Maar astro? Nou nee. Eerder aards, al is de wereld die op It's beyond Our Control wordt gecreëerd misschien niet de meest aangename. Het is er eentje van samenzweringen, vallen en verder kruipen, dissonantie, wankele harmonie, extase en zwartgalligheid. Vrij vertaald: dé plaat die je anno 2004 van Primal Scream verwacht maar dan met houterige en a-melodieuze zang.
http://www.kindamuzik.net/recensie/campag-velocet/it-s-beyond-our-control/6898/
Meer Campag Velocet op KindaMuzik: http://www.kindamuzik.net/artiest/campag-velocet
Deel dit artikel: