http://www.kindamuzik.net
ernaast
Onze laatste liverecensie.
Onze laatste albumrecensie.
Ons laatste interview.
Onze laatste video.
Califone | Quicksand / Cradlesnakes
Op blues en country geënte desolate muzikale landschappen.
CD, Thrill Jockey/Bang!
Tekst: Hans van der Linden
Publicatiedatum: 10 april 2003
Tim Rutili en Ben Massarella maken al sinds mensenheugenis samen muziek. In 1990 waren ze de begeesteraars van Red Red Meat en naast een aantal opwachtingen als gastmuzikanten bij ondermeer Modest Mouse, Ugly Cassanova en Sleeping Machines zijn ze de drijvende kracht achter Califone die met Quicksand / Cradlesnakes hun tweede volwaardige plaat afleveren. De opnames vonden plaats in hun eigen Clava Studio te Chicago, die zich in de gebouwen van hun label, Perishable Records, bevindt.
Het duo staat in voor akoestische gitaar, percussie en zang en vormt nog steeds de kern van Califone maar op Quicksand /Cradlesnakes worden ze bijgestaan door twee nieuwe bandleden die het muzikale spectrum aanzienlijk uitbreiden. Ondermeer banjo, mandoline en piano verrijken het album en zorgen voor een erg vol geluid. Je luistert naar op blues en country geënte desolate muzikale landschappen. In bepaalde kringen zou dat alt.country kunnen heten. Voeg daar Rutili’s doorleefde stem aan toe en het resultaat is iets dat een beetje tijdloos, donker en fascinerend is. Misschien is het niet correct om van nummers te spreken, de term ‘structuren’ is volgens mij meer van toepassing, zo wordt in ‘Your Golden Ass’ na een drietal minuten de alomtegenwoordige dominante gitaaraanslag aangevochten door andere instrumenten terwijl een scherpe solo je om de oren fluit. Vervolgens gaat het verder met het ingetogen ‘(Red)’. Voeg daaraan een aantal instrumentale intermezzo's toe zoals ‘Cat Eats Coyote’ en je krijgt een gevarieerde plaat.
Na een aantal luisterbeurten eisen een aantal stukken je aandacht op. Dat is het geval met ‘Michigan Girls’, dat opgebouwd is rond een beklijvende gitaarrif. Het nummer lijkt vaak stil te vallen om vervolgens toch weer van start te gaan. In ‘Million Dollar Funeral’ zorgen viool, akoestische gitaar en zang voor de broeierige opbouw. In ‘Mean Little Seed’ wordt aan dat concept nog een banjo aan toegevoegd.
Ergens doen deze nummers me aan het solowerk van P W Long denken. Ook afsluiter ‘Stepdaughter’ beantwoordt aan deze kenmerken.
Ook al heeft Quicksand / Cradlesnakes het soms moeilijk om de luisteraar te blijven boeien, de plaat situeert zich toch boven de middenmaat.
http://www.kindamuzik.net/recensie/califone/quicksand-cradlesnakes-2836/2836/
Meer Califone op KindaMuzik: http://www.kindamuzik.net/artiest/califone
Deel dit artikel: