• achtergronden
• DE 7EVEN
• video's
• agenda

ernaast

Cadaver | Necrosis

Dankzij verandering van geluid een stapje terug.
CD, Candlelight/Bertus

Tekst: Maurice van der Heijden

Publicatiedatum: 17 mei 2004

Wat is er in 's hemelsnaam met Cadaver gebeurd, vraag ik me af. Waar is de redelijke originele combinatie van blackmetal met deathmetal gebleven? Op het erg sterke vorige album Discipline mixten deze Noren het desolate van blackmetal met ultrabrute en rappe deathmetal. Een scherp en beenhard geluid maakte alles af.

En nu zit ik opgescheept met een standaard death/trashgeluid wat pakweg 10 jaar geleden ook al gespeeld werd. Zonde. Na wat luisterbeurten valt het trouwens wel op dat Necrosis geen slecht gespeelde plaat is. De nummers zitten sterk in elkaar en de band doet me aan Morbid Angel en vooral Sepultura rond '89 denken. Zeker niet verkeerd, maar aan één Morbid Angel heb ik wel genoeg. Aan de andere kant is deze stijl zeker wel begrijpelijk want Cadaver bestaat ook al sinds '88 en past wat dat betreft dus zeker wel in het tijdsbeeld van toen.

Dit nieuwe album is dus een stap terug naar de roots van Cadaver. Dat blijkt ook uit de zieke titels als 'Necro as Fuck' en de grappige woordspeling 'Goat Father'. Maar ook die grappen kennen we al minstens vijftien jaar. Mede daardoor kan Necrosis op de stapel gegooid worden van dertien-in-een-dozijn-albums. Alleen de nummers 'Odium' en het eerder genoemde 'Goat Father' zijn de positieve uitzonderingen te noemen. Die doen me nog het meeste denken aan het vorige album. En dat album trek ik nog eens met weemoed uit de kast. Dat album liet mijn bloed pas echt sneller stromen. Nu blijf ik stil in mijn stoeltje zitten en dat kan toch niet de bedoeling zijn!

http://www.kindamuzik.net/recensie/cadaver/necrosis/6073/
Meer Cadaver op KindaMuzik: http://www.kindamuzik.net/artiest/cadaver