Onze laatste liverecensie.
Onze laatste albumrecensie.
Ons laatste interview.
Onze laatste video.
Patrick Mameli is het creatieve brein achter Pestilence, een van de belangrijkste deathmetalbands die Nederland ooit gekend heeft. Als Pestilence er halverwege de jaren negentig het bijltje bij neergooit, bezint Mameli zich eer hij aan een nieuw muzikaal avontuur begint. Met het schrijven van muziek en het zoeken naar de beste muzikanten zijn we inmiddels dertien jaar verder.
De ritmesectie lost met Sein Reinart (Death, Cynic) en Tony Choy (Cynic) de hooggespannen verwachtingen alvast in. Het door de wol geverfde duo heeft door de jaren heen bewezen net zo goed fusion als metal te beheersen. Dat hun stempel nadrukkelijk aanwezig is, mag geen verrassing heten. Tony Jelencovich, bekend van onder andere B-Thong en Mnemic, neemt de vocalen voor zijn rekening.
Het is Mamelis eer te na om met hapklare brokken op de proppen te komen. C-187 wordt gekenmerkt door dezelfde vernieuwingsdrang als de slotfase van Pestilence. Deinende deathmetal is nauwelijks terug te horen. In plaats daarvan stuitert Collision onvoorspelbaar in het rond. De metronoom geeft het tempo van rockband aan, waaromheen de drie muzikanten naar hartelust improviseren, met Textures en Cynic in het achterhoofd. Associaties met Fear Factory en Meshuggah zijn voornamelijk te danken aan de scheur die Jelencovich opentrekt.
C-187 grijpt eveneens terug naar het recente verleden. Vreemd genoeg naar nu-metal, een genre dat uitgerekend door hardrockers van de Pestilencegeneratie is weggehoond en afgedaan als nepmetal. Gangstarap-achtige songtitels als 'Murda', 'Cruisin for a Bruisin' en 'Homicide' zijn het tegenovergestelde van het verwachtingspatroon dat een stel volwassen metalmuzikanten wekt. Tussen Pestilence en C-187 zijn de grensverleggende ambities van Mameli voor een belangrijk deel ingehaald door de tijd.
http://www.kindamuzik.net/recensie/c-187/collision/16034/
Meer C-187 op KindaMuzik: http://www.kindamuzik.net/artiest/c-187
Deel dit artikel: