Onze laatste liverecensie.
Onze laatste albumrecensie.
Ons laatste interview.
Onze laatste video.
De waanideeën van Varg Vikernes zijn om snel te vergeten. De muziek die hij in de jaren negentig onder de naam Burzum maakte heeft echter grote invloed gehad op de ontwikkeling van de black metal. Sinds de beste man weer op vrije voeten is heeft hij de draad weer opgepikt. En hoe: Umskiptar is het derde album in drie jaar tijd.
De vorige twee platen Belus en Fallen klonken nog verfrissend, dankzij snijdende riffs, fluisterende vocalen en een mysterieus sfeertje. Umskiptar lijkt een beetje op een ongeïnspireerde herhalingsoefening van het eerdere werk, aangevuld met een ambientachtige sfeer. Het concept van het album klinkt op papier interessant: Noorse poëzie en gesproken teksten met flinke echo verwerkt in minimalistische muziek. De uitwerking is helaas een stuk minder. Het tempo is te laag, het gitaar-, bas en drumwerk te repetitief. Het kabbelt allemaal door zonder echt pakkend te worden.
Is het allemaal dan zo dramatisch? Nee. Nummers als 'Heiðr' en het te lange 'Gullaldr' hebben een eigenzinnig smoelwerk en dragen positief bij aan een plaat die zich verder eigenlijk alleen leent als achtergrondmuziek.
De extreme gedachtengangen van Varg Vikernes zijn nooit de aandacht waard geweest. Helaas heeft hij met Umskiptar een plaat uitgebracht die ook de moeite niet waard is. Hij is vergelijkbaar met het oudere, in de gevangenis op een keyboard gemaakte album Dauði Baldrs, maar dan met metalinvloeden erin verwerkt. Het resulteert in teleurstellende climaxloze achtergrondmuziek, die beter had geweest met meer inspiratie uit het oudere blackmetalwerk dat hij liet horen met de albums Filosofem en Hvis Lyset Tar Oss.
http://www.kindamuzik.net/recensie/burzum/umskiptar/23009/
Meer Burzum op KindaMuzik: http://www.kindamuzik.net/artiest/burzum
Deel dit artikel: