Onze laatste liverecensie.
Onze laatste albumrecensie.
Ons laatste interview.
Onze laatste video.
Je zou Buddy Guy kunnen zien als de missing link tussen de oude bluesreuzen Muddy Waters en Howlin Wolf en de generatie Jimi Hendrix en Eric Clapton/Cream die met hun luid versterkte bluesrock de oversteek maakten naar een jong poppubliek. Dat is een mooie plek in de geschiedenis, maar je betaalt er de rekeningen niet van.
Buddy Guy begon eind jaren vijftig met Otis Rush en de geweldige Magic Sam op het kleine label Cobra en maakte naam met overstuurde blues waarin paniekzang en de sologitaar het geluidsbeeld bepaalden. Guy werd daarna ingelijfd door Chess en hoewel hij toen zijn beste werk maakte, wist Leonard Chess niet echt raad met de jonge zanger en gitarist. Te laat zou Chess toegeven dat hij Guy de vrije hand had moeten geven - hij had dan kunnen aanhaken bij Hendrix en Clapton die in hem een leermeester zagen.
Begin jaren negentig keerde Guy terug met de plaat Damn Right I've Got the Blues. Een mooi slotakkoord van een bewogen carrière, zou je denken. Maar nu is er dus weer een plaat van Guy. Eentje waaraan een superbudget besteed is en waarop tal van grootheden meedoen. Keith Richards bijvoorbeeld, John Mayer, Tracy Chapman en de onvermijdelijke Carlos Santana. Alles keurig opgepoetst met pro tools en door Sony de wijde wereld in gepromoot. Het kan raar lopen.
Ondanks dat Bring 'Em In retestrak in elkaar steekt en klinkt als een peperdure klok, is er genoeg te genieten voor de liefhebber van de toon van Buddy's elektrische gitaar. In 'Now Your're Gone' en vooral 'Cut You Loose' slaat de paniek zelfs ouderwets om het hart. Adembenemend is Guy dan weer.
Zijn oeuvre is al zo mooi als het is - het is zelfs al geheel afgerond. Dat de oude baas er anno 2005 met een lekkere plaat nog even uit wil halen wat hem toekomt, is hem vergeven.
http://www.kindamuzik.net/recensie/buddy-guy/bring-em-in-11415/11415/
Meer Buddy Guy op KindaMuzik: http://www.kindamuzik.net/artiest/buddy-guy
Deel dit artikel: