Onze laatste liverecensie.
Onze laatste albumrecensie.
Ons laatste interview.
Onze laatste video.
Ergens in zijn leven moet John Terleskey hebben besloten dat-ie er genoeg van had. Twaalf jaar leidde hij zijn band The Original Sins langs schreeuwerige zalen, tot hij daar in 1998 mee kapte en de voordeur stevig in het slot gooide. Tussen hem en de wereld had het toch nooit zo geboterd. In de veilige omgeving van de huiskamer vond hij zichzelf opnieuw uit als Brother JT en begon hij aan een reeks platen waarvan Off Blue de recentste is.
Vanachter de geraniums neemt hij het in ‘Song for Everybody’ op voor zijn lotgenoten: “Here is a song for everybody / Who could not make it / Here is a song for everybody / Who could not take it anymore / You all know who you are / You all know who we are.” Echt troostend klinken zijn in- en intrieste liedjes met een psychedelisch randje trouwens niet. En mooi gezongen zijn ze evenmin. Maar herkenbaar zeker wel.
Van lo-fi kun je ook een levenshouding maken en dat is precies wat onze broeder doet. Onder het motto ‘I’m getting nowhere slow’ praktiseert hij de lo-fi tot in de liefde: het zal toch niks worden, eenmaal bij mij in huis zul je me al snel met mijn boeken bekogelen, dus laten we er maar niet aan beginnen. Dat werk. Best een hele zit, zo’n plaat. Al appelleert die ergens wel aan een gevoel dat… nou ja, je moet zelf maar uitmaken of dit je ding is.
http://www.kindamuzik.net/recensie/brother-jt/off-blue/8788/
Meer Brother JT op KindaMuzik: http://www.kindamuzik.net/artiest/brother-jt
Deel dit artikel: