Onze laatste liverecensie.
Onze laatste albumrecensie.
Ons laatste interview.
Onze laatste video.
Je album The Beatific Visons noemen, dat is natuurlijk vragen om moeilijkheden. Een ‘Beatific vision’ is het direct waarnemen van God als je in de hemel bent, met als gevolg gelukzaligheid, een jubelende feeststemming en wie weet, misschien wel een opwindende polonaise.
Dit tweede album van Brakes zal daar dus voor moeten zorgen. Brakes was in eerste instantie een gelegenheidsproject met leden van British Sea Power en Electric Soft Parade, maar tegenwoordig is het viertal een volwaardige rockband. In een recent interview zegt de band dat The Beatific Visions gezien kan worden als een soundtrack tussen goed en slecht, waar de wereld bijna ten onder gaat. Spannend.
Toch kan het voorkomen dat God naar beneden komt, omdat hij stierlijk verveeld is. Gelukkig wordt dit tweede album nergens slaapverwekkend, maar wederom klinkt Brakes onevenwichtig en wisselvallig. Op debuutalbum Give Blood (2005) resulteerde dit vaak in korte niemendalletjes, kleine uitbarstingen die niet serieus te nemen zijn.
Ook nu gaat het een keer mis, op het één minuut durende ‘Porcupine and Pineapple’, maar over het algemeen zijn de puntige rockers met een countrytwist beter verzorgd en meer uitgebalanceerd. Een eigen smoel ontbreekt echter en het geheel klinkt te vrijblijvend, waardoor de gelukzaligheid van korte duur is. Kortom, Brakes heeft het licht nog steeds niet gezien.
http://www.kindamuzik.net/recensie/brakes/the-beatific-visions/14393/
Meer Brakes op KindaMuzik: http://www.kindamuzik.net/artiest/brakes
Deel dit artikel: