http://www.kindamuzik.net
ernaast
Onze laatste liverecensie.
Onze laatste albumrecensie.
Ons laatste interview.
Onze laatste video.
Boom Bip | Seed to Sun
Seed To Sun staat vol met experimentele, voornamelijk instrumentale hiphop van hoog niveau.
CD, Lex
Tekst: Marieke Verdonk
Publicatiedatum: 01 januari 2003
De uit Cincinnati afkomstige multi-instrumentalist Bryan Hollon is dj, producer en radiopresentator. Dat de man, die nu opereert onder naam Boom Bip, groot jazzliefhebber is, hoor je niet direct terug. Al wil de platenmaatschappij ons dat via de biografie wel doen geloven. Seed To Sun is absoluut geen jazz-album, en het is ook zeker geen country, iets wat de internet cd-database ons op de mouw speldt wanneer we het schijfje in de computer stoppen. Boom Bip past in de lange rij van eigenzinnige muzikanten die met hiphop als basis interessante geluidssculpturen bouwen. Een rij die zicht uitstrekt van Biz Markie via Company Flow tot Kid Koala. Luisteraars die iets bijzonders verwachten van een relatief onbekende die door de strenge kwaliteitscontrole van platenmaatschappij WARP komt, zullen niet worden teleurgesteld. Seed To Sun staat vol met experimentele – voornamelijk instrumentale – hiphop van hoog niveau. Analoge elektronica, ingenieuze beats, scratching en een grote berg obscure samples.
In het eerste nummer 'Heads Must Roll' vormt een slap vioolstukje de hoofdmoot. Slecht uitgewerkt en als het lang genoeg heeft geduurd, is een fade out de gemakkelijke oplossing. Wat volgt is een doorwrochter stukje muziek, 'Third Sun'. Hoekige beats, contrabas en analoge bliepjes schuiven over elkaar heen. Maar hier neemt Hollon niet de tijd om de melodieën uit te werken, en is het binnen drie minuten al weer gedaan. Het nummer was maar net op gang. Bij het derde nummer is raak: 'Closed Shoulders' grijpt je bij de kladden, met een hiphopbeat, ingetogen melodieën en experimentele geluidssculpturen en overgangen. Vanaf dat moment laat Seed To Sun je niet meer los. De muziek kriebelt in je oren, ze charmeert, verbaast en bezweert. Soms kruipt het door de luidsprekers naar buiten, alsof het er niet eens uit wil, zo ingetogen.
Bryon Hollon doet het niet allemaal alleen. Twee goede vrienden, tevens collega’s, staan hem bij. De Canadese hiphopper Buck 65 mag in 'The Unthinkable' zijn coole rap over een vette synth baslijn en fijne beats gooien. Terwijl het er op de achtergrond lustig op los piept en kraakt. Buck 65 zal overigens deel uitmaken van de Boom Bip-crew tijdens de live-optredens.
Dose One (cLOUDDEAD/Communication Project/Themsleves) fluistert, zingt en strooit met cryptische teksten in 'Mannequin Hand Trapdoor I Reminder.'
'The Use Of Unacceptable Colours In Nature' drijft op een lang uitgesmeerde, prachtige jazzy (dus toch!) drumfill. Zo licht als de drums klinken zo zwaar zijn de langgerekte synth-klanken. Laag op laag wordt de muziek ingekleurd. Met zeer acceptabele kleuren, overigens.
Het album sluit af met een gitaarnummer. 'Last Walk Around Mirror Lake' begint met een melancholische melodie gespeeld op een elektrische gitaar over een – zo lijkt het – piepklein oefenversterkertje. Langzaam maar zeker wordt de gitaar opgenomen in warmere klanken.
En dan – oh nee, het moest verboden worden! – een grappig bedoeld stukje muziek als échte afsluiter na een paar minuten stilte.
http://www.kindamuzik.net/recensie/boom-bip/seed-to-sun/2211/
Meer Boom Bip op KindaMuzik: http://www.kindamuzik.net/artiest/boom-bip
Deel dit artikel: