Onze laatste liverecensie.
Onze laatste albumrecensie.
Ons laatste interview.
Onze laatste video.
I Had the Blues but I Shook Them Loose: de titel klopt wel voor de jongens uit Londen die hun bandnaam aan een Indiaanse restaurantketen hebben ontleend. Bombay Bicycle Club doet niet aan tranentrekkerij, hoewel de stem van zanger Jack Steadman huivert als die van Interpols Paul Banks. Hun debuut-ep heet grappig genoeg The Boy I Used To Be. En van die jongensachtige romantiek en onbekommerde houding moeten ze het juist net hebben.
Producer Jim Abbiss zal bij menig persoon een belletje laten rinkelen. De producer van het monsteralbum Whatever People Say I Am, That's What I'm Not helpt ook Bombay Bicycle Club om hun geluid te vinden, dat een beetje schommelt tussen The Strokes en het oudere werk van The Cribs. De energieke riffs, uptempo songs en grillige stem van Steadman leiden tot een interessante combinatie door muzikanten met nog verse melktandjes.
Die melktandjes laten ze jammer genoeg ook te veel zien tijdens het lachen. Zo wordt het na de eerste drie uitstekende nummers 'Lamplight', 'Evening/Morning' en 'Dust on the Ground' minder geïnspireerd en voelt het een beetje geforceerd aan. 'Ghost' is retesaai en ligt veel te gemakkelijk in het oor na zo'n goede start. Het zou zo maar een top40-hit kunnen worden, achter Lady Gaga en 'Tuintje in Mijn Hart'. Nummers als 'Magnet' en 'The Hill' kunnen het ook niet meer verdoezelen: de jongens moeten toch eerst wat opgroeien en standvastig worden. Je kunt alleen niet meer met een stiekeme knipoog naar de volgende plaat luisteren. En daar gaat dan de charme van wat Bombay Bicycle Club toch nog wel te doen maakt.
http://www.kindamuzik.net/recensie/bombay-bicycle-club/i-had-the-blues-but-i-shook-them-loose/19192/
Meer Bombay Bicycle Club op KindaMuzik: http://www.kindamuzik.net/artiest/bombay-bicycle-club
Deel dit artikel: