• achtergronden
• DE 7EVEN
• video's
• agenda

ernaast

Body Count | Manslaughter

Ice-T's rapmetalrevival resulteert in paar ijzersterke tracks en veel vulling.
CD, Sumerian

Tekst: Martÿn ter Haar

Publicatiedatum: 30 juni 2014

Ice-T is een chagrijnige oude man die zich ergert aan moderne dingen. Het gaat onder meer om haters op social media, gezeik met niet-werkende computers en waardeloze helpdesks, van die glutenvrije veganistische types die hem komen vertellen wat hij wel en niet mag eten, Jay-Z die zijn nummer '99 Problems' jat, poprap in het algemeen en Drake in het bijzonder. Het erge is dat die shit bovenop de berg shit is gekomen die er altijd al was en nog steeds onverminderd doorgaat: liegende junkies, middenklassenjongetjes die gangstertje komen spelen in de wijk die de echte bewoners juist zo snel mogelijk wil verlaten, luie klaplopers en uiteraard the man, die nog steeds jonge mannen als kanonnenvoer laat dienen in plaatsen als Irak en Afghanistan.

Nu is Ice-T niet het type dat alleen maar mekkert; hij is een man van actie. In dit geval heeft hij zijn gitaar spelende vriend Ernie C. opgebeld, een ritmesectie bij elkaar gescharreld en Body Count weer tot leven gewekt voor een nieuwe studioplaat. Het resultaat is naar wens: Manslaughter klinkt precies zoals rapmetal in 1992 ook klonk.

Voor iedereen die nu tegensputtert "Een rapmetalrevival, zaten we daar op te wachten?", heeft Body Count een pasklaar antwoord: 'Talk Shit, Get Shot'. De openingstrack en eerste single is Body Count op zijn best: een simpele, maar supereffectieve metal waarover Ice-T zijn gal spuugt. Hoogtepunt is de breakdown waarin hij een hele waslijst van manieren afwerkt waarop je kan worden neergeschoten. De bijbehorende videoclip maakt het helemaal af met mensen die daadwerkelijk in Bottom-achtige bloedbaden door Body Count worden neergeschoten. Dat is het soort lompe humor dat tegenwoordig veel te weinig door hiphopartiesten wordt gebruikt.

Er staan meer sterke tracks op Manslaughter. Omdat de composities allemaal solide en effectief, maar totaal niet origineel zijn, staan of vallen de nummers met de kwaliteit van de keihard in de mix staande raps van Ice-T. Is hij op dreef, zoals in de cover van Suicidal Tendencies' 'Institutionalized' of 'Back to Rehab', dan is het meteen een banger. Is de tekst minder interessant, dan blijft de song als geheel ook totaal niet hangen. Manslaughter is dan een paar ijzersterke tracks met verder veel vulling.

(Zou dat oordeel ermee door kunnen bij meneer T., of moet ik op straat gaan uitkijken voor zwarte bestelbusjes?)

http://www.kindamuzik.net/recensie/body-count/manslaughter/25128/
Meer Body Count op KindaMuzik: http://www.kindamuzik.net/artiest/body-count