http://www.kindamuzik.net

ernaast

Onze laatste liverecensie.

Meindert Talma in De Amer.

Onze laatste albumrecensie.

M.I.A. weet wat ze wil.

Ons laatste interview.

Sin Ropas: scheuten en zwarte turf.

Onze laatste video.

Colin Benders: het geluk van de modulaire synthesizer.

Bobby Bare | The Moon Was Blue

Glorieuze comebackplaat.
CD, Dualtone/Bertus

Tekst: Maurice Dielemans

Publicatiedatum: 10 december 2005

In huize Bare moet er een moment stilte zijn gevallen, toen vader Bobby aan de keukentafel liet ontvallen dat hij weer zin had om een plaatje op te nemen. Bobby Bare Jr. – Amerikaanse kinderen heten gemakshalve bijna allemaal Junior – verslikte zich pardoes in een steak. Maar na een kwart decennium van welverdiend uitrusten en de gelukkige echtgenoot uithangen, vond de 71-jarige Bobby Bare dat de wereld recht had op een authentieke countryplaat van de bescheiden meester. Bobby Bare is tenslotte niet minder dan een levende legende. Grote countryhits uit de jaren zestig en zeventig, zoals als '500 Miles Away from Home', 'Detroit City' en 'Daddy What If', waarin we een vijfjarige Bobby Bare Jr. horen, behoren tot het rotsvaste fundament van het klassieke Nashville-geluid.

The Moon Was Blue is een comebackplaat zoals we het graag horen. Er worden geen geforceerde pogingen gedaan om hedendaags over komen. Integendeel: de roemruchte producer Mark Nevers (Lambchop, Calexico) heeft juist zijn stinkende best om alles zo origineel en tijdloos – wat dat ook moge betekenen – mogelijk te laten overkomen. De wollen bariton van Bare omhelst de aangenaam kitscherige arrangementen als een warme deken. Het repertoire dat er bij hoort, komt voornamelijk uit de stoffige doos van populaire muziek. Anno 2005 waagt zowat niemand zich meer aan Silversteins 'The Ballad of Lucy Jordan' en het sentimentele 'Love Letters in the Sand', en dat is misschien juist de reden dat The Moon Was Blue een belangrijk statement is. Zo wordt het schitterende 'Everybody's Talking' van Harry Nilsson door Bobby Bare Sr. in een countryjasje gestoken, waarmee hij menigeen overtreft.

Het kinderkoor in het afsluitende prachtstuk 'Fellow Traveller' maakt al na 36 minuten een vroeg einde aan de indrukwekkende terugkeer van Bobby Bare. De geringe speellengte van deze cd staat in schril contrast tot de lange periode van stilte, maar dat The Moon Was Blue een meer dan geslaagde en absoluut glorieuze comebackplaat is, valt absoluut niet te ontkennen. We kijken nu nog meer uit naar de terugkeer van een andere countryoutlaw, Kris Kristofferson, die begin volgend jaar ook met een nieuwe plaat komt.