• achtergronden
• DE 7EVEN
• video's
• agenda

ernaast

Bobbejaan Schoepen | Bobbejaan

De cowboy uit Lichtaart slaat weer toe!
CD, Bobbejaan Records

Tekst: Sid Meuris

Publicatiedatum: 23 juni 2008

Eigenlijk is deze plaat zeer goed vergelijkbaar met de American Recordings-platen die Johnny Cash maakte met producer Rick Rubin. Net zoals de man in black wordt Bobbejaan aan een nieuwe generatie muziekliefhebbers voorgesteld en krijgt hij, mét respect voor z'n grijze haren, een verjongingskuur toegediend.

Bobbejaan verschijnt precies vijfendertig jaar na zijn laatste opnames en is een mooie fin de carrière voor iemand die heel wat meer op zijn palmares heeft dan Europa's grootste pretpark. Zo wordt hij in 1944 direct na zijn debuut als zanger door de Duitse bezetter opgepakt wegens subversief gedrag. In 1948 is zijn begeleider niemand minder dan Django Reinhardt en in 1955 treedt ene Jacques Brel op in zijn voorprogramma.

De nu frêle Bobbejaan houdt zich kranig overeind tussen een karrenvracht aan gastmuzikanten. De stemmen van Geike Arnaert van Hooverphonic, Axelle Red en Nathalie Delcroix van Laïs kronkelen zich wulps om zijn oude knoken terwijl een relatief piepjonge band een minimale groove of kaal rockende countrydeun neerzet. Enkel Daan steelt even de show door de leadvocals van het ingetogen swingende 'Flower of Shanghai' op zich te nemen.

In tegenstelling tot Cash put Bobbejaan uit zijn eigen, eclectische oeuvre. Hoewel men zich hem voornamelijk herinnert vanwege zijn fluitliedjes en vrolijke meezingers, kan hij teruggrijpen naar nogal wat aangrijpende songs, die in zijn drieëntachtigste levensjaar een extra ontroerende dimensie krijgen. Frappant hoeveel Franstalige liedjes hij uitkiest.

Eén van de mooiste momenten is een breekbaar 'De Lichtjes van de Schelde'. Bobbejaan heeft een gevecht tegen kanker achter de rug en is tijdens de opnames nog herstellende. Je hoort de pijn en de moeite in zijn stem. Een zeer eerlijke zangprestatie; moedig om dit ongemoeid te laten en niet opgekuist op de plaat te zetten.

De olijk blasfemische tekst van 'Ik Geloof' staat Bobbejaan duidelijk met pretlichtjes in zijn ogen te zingen. Maar het meest opmerkelijk is 'Verankerd', waarin hij oog in oog staat met Pietje de Dood, maar zich nog zeer strijdbaar toont. Moge hij nog lang zijn duivenkot 'gere zien'.

http://www.kindamuzik.net/recensie/bobbejaan-schoepen/bobbejaan/17133/
Meer Bobbejaan Schoepen op KindaMuzik: http://www.kindamuzik.net/artiest/bobbejaan-schoepen