• achtergronden
• DE 7EVEN
• video's
• agenda

ernaast

Bobaflex | Apologize For Nothing

Strijdlustige vechtersbazen klinken lame.
CD, TVT/Universal

Tekst: Bart Nijssen

Publicatiedatum: 30 oktober 2005

Het stukje geschiedenis dat onlosmakelijk met de Amerikaanse band Bobaflex is verbonden is best interessant. De groep draait namelijk rond de broers Shaun en Martin McCoy, die directe afstammelingen zijn van Randel McCoy. Deze raakte in 1863 in conflict met een andere familie, de Hatfields. Omdat zowel de McCoys als de Hatfields een stukje grond in Tug Valley koloniseerden en ontgonnen kwamen ze flink met elkaar in de clinch te liggen. Dat heeft uiteindelijk zo'n dertig jaar geduurd en leidde er haast toe dat de staten West Virginia en Kentucky met elkaar in oorlog raakten.

Het verklaart wellicht de vechtersmentaliteit van Bobaflex. Die kwam al duidelijk naar voren op de in eigen beheer uitgebrachte, titelloze ep, die via Eclipse Records in 2003 – aangevuld met bonustrack – opnieuw verscheen onder de noemer Primitive Epic. Op de hoes van het schijfje prijkte een bendestrijd-achtig tafereel en in de vorm van opener 'Bobaflex Warriors' had de band voor zichzelf en de fans een soort van strijdlied gepend.

Inmiddels zijn we al weer twee jaar verder en heeft TVT Records lucht gekregen van de band. Dat heeft geresulteerd in dit Apologize For Nothing, waarop de band nog steeds vecht, maar dan vooral met zichzelf. Het vijftal raakt af en toe verstrikt in haar eigen mix van stijlen, die misschien nog wel het beste te omschrijven valt als System Of A Down (vanwege de vreemde structuren en riedeltjes) meets Linkin Park (ondermeer vanwege de raps en de af en toe met hiphop doorspekte songs). Het gegeven dat de band drie gitaristen in de gelederen heeft en dat iedereen in Bobaflex een bijdrage levert aan de vocalen, zou kunnen resulteren in een krachtig geheel. Op Apologize For Nothing is er echter, in tegenstelling tot Primitive Epic, vaker sprake van achterhaalde, hakkelige 'raprock' dan dat het écht indruk maakt.

Apologize For Nothing kent heus wel wat hoogtepunten, die zich in de vorm van 'Family', 'Medicine' en 'Rescue You' met name tegen het einde van de plaat bevinden, maar gaat té snel vervelen. In de Verenigde Staten hebben ze een prima omschrijving voor dit soort albums, die behoorlijk de lading dekt: lame.

http://www.kindamuzik.net/recensie/bobaflex/apologize-for-nothing/11003/
Meer Bobaflex op KindaMuzik: http://www.kindamuzik.net/artiest/bobaflex