Onze laatste liverecensie.
Onze laatste albumrecensie.
Ons laatste interview.
Onze laatste video.
De eerste Franse houseproducer die - nog voor Daft Punk - de hitparades bestormde was ene Chris LeFriant, aka Bob Sinclar. Zijn debuutplaat Paradise uit 1995 bevatte naast de ultracommerciële hit 'Gin Tonic' en het overbekende 'My Only Love' ook nog verrassend soulvolle nummers als 'The Ghetto'. Opvolger Champs Elysées uit 2000 maakte minder brokken. Het nieuwe was er een beetje af, de platenwinkels puilden intussen uit met Franse discohouse en we hadden het allemaal zo'n beetje gehoord. Nu, na een commercieel succesvol avontuur met discolegende Cerrone, brengt Bob Sinclar een derde langspeler uit. Opener 'The Beat Goes On', een track waar op de nationale radiogolven moeilijk aan te ontsnappen valt, en de tweede single 'Kiss My Eyes' hebben alles in zich om opnieuw brokken te maken in de hitparade. Origineel kunnen we het moeilijk noemen. 'Sexy Dancer' klinkt dan weer als Abba op ecstacy, gegarandeerd een succes op Radio Donna of 3FM maar zo rotcommercieel dat ik er nijdig van word. Disco kan zo plat zijn meneer.
In tegenstelling tot Champs Elysées, waar het allemaal seventies disco was wat de klok sloeg, zoekt Sinclar het voor III wat meer in de electrodisco-sfeer. Zoals in 'If I Was' of 'La Music Is Fantastique', een vreemde geluidscollage waarvan enkele haakse geluiden doen terugdenken aan het oudere werk van Daft Punk. Hetzelfde geldt voor 'I'm Not Perfect', dat ook nog wel te pruimen is. 'Nature Boy' is dan weer een leuke knipoog naar eurodisco. Voor de rest niets nieuws onder de zon. Die-hard fans zullen het misschien wel leuk vinden en III is zeker verplichte kost voor DJ's die dromen van een vaste stek in Carré On The Beach, voor mij hoeft dit allemaal niet.
http://www.kindamuzik.net/recensie/bob-sinclar/iii-2869/2869/
Meer Bob Sinclar op KindaMuzik: http://www.kindamuzik.net/artiest/bob-sinclar
Deel dit artikel: